2050 | Peter Verhelst


 2050 - Peter Verhelst (de Bezige Bij)


Het iconische jaar 2050. Alles is fundamenteel veranderd. Wie willen we zijn? Wie is de vijand? Waar kunnen we overleven? Hoe kunnen we in deze tijden afscheid nemen? Zijn onze dromen digitaal? Hebben utopieën nog betekenis? Is het feest voorbij of moet het nog beginnen? Is deze wereld de echte? Gelooft iemand nog dat kunst de wereld kan redden? Is de toekomst dood? Waar is iedereen gebleven? Wat betekent dat licht in de verte? 


2050 bestaat uit 98 gedichten; sommige kort, andere bladzijden lang; sommige woedend of destructief, andere teder of verdrietig, of strijdbaar en reikend naar nieuwe vormen van schoonheid. Nieuwe betekenissen. Nieuwe beelden. Nieuwe mythologieën. Hoe hard of hopeloos ook, elk gedicht zindert van de hartstochtelijke liefde voor poëzie.


Ik leerde deze auteur kennen door het boek voor het vergeten. Ik hou van de manier waarop hij zijn verhaal brengt, inhoudelijk, en de manier waarop hij het schrijft. Daardoor kwam dit boek meteen op mijn verlanglijst terecht.


Een recensie geven over gedichten is moeilijk. Iedereen leest ze op een andere manier. Iedereen neemt de woorden op een andere manier in zich op. Ik persoonlijk heb met moeite mijn tranen kunnen bedwingen bij enkele gedichten en loop gelijk weer vol als ik er op terug denk.


Andere gedichten raken dan weer enorm omdat de auteur de nagel op de kop slaat. Aan jou als lezer om uit te zoeken of deze gedichten iets voor jou zijn. Ik stel alvast voor dat je 2050 gaat lezen en het allemaal laat binnenkomen. 


‘Graag geef ik je het vermogen te vliegen. …

Eeuwige sneeuw (maar niets is eeuwig).

Volmaakte stilte (maar niets is volmaakt).

Vlieg, flamingo van nieuwsgierigheid. Vliegenier van vreugde. Piloot van hoop. Astronaut van geluk. Vlieg! Vlieg uit volle borst jouw zon tegemoet.’


0 reacties:

Een reactie posten