Dodenmasker (Bureau Kopenhagen 3) - Katrine Engberg


Op een prachtige lentedag in april verdwijnt de vijftienjarige Oscar spoorloos. Oscar is het middelste kind uit een rijke, excentrieke familie uit Kopenhagen, en men gaat er aanvankelijk van uit dat hij zelf is weggelopen. Toch lijkt het er steeds meer op dat de tiener is ontvoerd.

De enige concrete aanwijzing die rechercheurs Jeppe Kørner en Anette Werner hebben, is een cryptisch citaat uit een roman, dat lijkt te verwijzen naar zelfmoord. Had Oscar aanleiding zichzelf van het leven te beroven?

Dan wordt er een lichaam gevonden bij een vuilverbrandingsinstallatie. Het slachtoffer is gedood op dezelfde avond dat Oscar verdween. Maar waar ís Oscar?


Het derde deel alweer in de serie rondom Jeppe en Anette. Naar mijn gevoel kun je de delen perfect alleenstaand lezen, je verliest misschien enkel wat meer diepte in de hoofdpersonages alhoewel de auteur ook deze keer ruim voldoende achtergond meegeeft. 


Een jongeman geraakt vermist. Oscar, een tiener om specifieker te zijn, keert niet terug naar huis. Wanneer een soort gedicht gevonden word lijkt snelheid nog meer geboden en begint een verhaal zich te ontrafelen. 


‘De ochtendzon stond al hoog aan de horizon. Anette hapte naar adem en verbaasde zich erover dat datgene waardoor we ons gelukkig en levendig voelen over het algemeen ook pijn doet.’


De auteur, Katrine Engberg, heeft een aangename schrijfstijl. Ze is sterk in het brengen van een psychologisch verhaal waar er veel meer gebeurd dan op het eerste zicht en heel sterk in het tonen van de menselijke kant die haar hoofdpersonages hebben. Of die kanten nu aantrekkelijk zijn of niet, ze schrijft het zo op dat het echt voelt.


‘De volgende seconde brak hij door het wateroppervlak en ademde in. ‘Ik begon al te denken dat je nooit meer boven water zou komen.’ Jeppe Kørner schudde het water uit zijn oren en keek met samengeknepen ogen naar de gedaante op de zwemsteiger. Boven het wateroppervlak was de wereld warm en licht.’


Een lijk, Oscar, is er een link en wat is dan de link? Koortsachtig zijn Jeppe en Anette - kersverse moeder - op zoek naar wie, wat, hoe en waar. Tegelijkertijd hebben beide behoorlijk wat moeilijkheden op persoonlijk vlak die ze het hoofd moeten bieden.


Een thriller die vlot leest - ook als is het tempo niet torenhoog - die een constante dreiging laat voelen, of het nu in de zoektocht naar Oscar is, in de zoektocht naar de dader van het lijk of in de persoonlijke sfeer van Jeppe en Anette. Mijn favoriet van de serie tot nu toe. 


  • Auteur(s) : Katrine Engberg
  • Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
  • ISBN : 9789400513532
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 352
  • Verschijningsdatum : juni 2021

 De morsecode - Nathalie Briessinck (Uitgeverij Vrijdag)


Wanneer professor Morse via een koerier verneemt dat zijn vrouw ernstig ziek is, spoedt hij zich naar huis, maar daar kan hij enkel haar overlijden vaststellen. Dit spoort hem aan om de morsecode te ontwikkelen, zodat communicatie voortaan sneller kan. Op datzelfde moment in Rusland lijdt een jong meisje, Irina Ivanov, aan een mysterieuze ziekte, waardoor ze niet kan communiceren. Moeder Ivanov wil haar dochter laten portretteren voor het te laat is. In een café in Le Havre haken de verhalen in elkaar. Een wereldvondst zet de communicatie in gang. Maar dan slaat het noodlot toe. Er zijn schuldigen en onschuldigen. Kan de code bevrijding brengen? 


De flaptekst van dit boek had me eigenlijk al meteen in zijn greep. Soms weet je gewoon aan de combinatie uitgeverij, cover en flaptekst dat je een goed boek in je handen hebt. De Morsecode is zo een boek en het voldeed volledig, zo niet meer aan de verwachtingen.


De auteur, Nathalie Briessinck, heeft een ontzettend mooie, beeldende manier van schrijven. Poëtisch zelfs. Vanaf de eerste zin, tot de allerlaatste zin is dit boek een plezier om te lezen dankzij die manier van schrijven. Je hebt geen andere keuze dan van dit boek te gaan houden.


‘De tijd wacht niet. De tijd heeft geen begin of einde. De tijd is een leermeester die je af en toe wakker schudt, neerslaat en lachend achterlaat. Zijn ogen zijn hol en donker. Hij kijkt nooit achterom, gaat alleen vooruit. Je kunt de tijd niet vangen.’


Het verhaal van Morse, Mevrouw/moeder Ivanov, haar dochter Irena is bezaaid met emoties maar het is zo mooi. De auteur slaagt erin om daar waar woorden falen en niet toegankelijk zijn - bij Irena - jou als lezer toch feilloos mee te geven wat er bedoeld wordt. Dat is zo schoon.


Alles klopt in dit boek. Het verhaal, de schrijfstijl, de personages, de perspectieven waarin verteld wordt, historiek, romantiek, verbaal, non-verbaal, spanning… alles zit gewoon goed in deze roman. Lees hem en geniet van elke pagina, van elk woord. Meer dan geslaagd dit boek.



Over de auteur:

Nathalie Briessinck (1981) studeerde Romaanse filologie en schrijft poëzie en kortverhalen. Ze won het Concours de la Francophonie met het gedicht ‘Que fait-on s'il n'y a plus rien? On s'efface du monde’. Eerder verscheen van haar de roman Tot de duivel het schip keert, die ook een succesvolle theaterbewerking kende.



 Liefde en ananas | Love & Fruits 1 - Isabelle Paz Soldan  (Zomer & Keuning)


Heerlijke frisse feelgood van Nederlandse bodem. Isabelle Paz Soldan schrijft in 'Liefde en ananas' grappig en herkenbaar over het leven van een single dertiger.


'Liefde en ananas' gaat over Anna. Ze is net dertig, maar is bepaald nog niet waar ze wil zijn. Ze is al jaren niet verliefd geweest, woont in een studentenflat en kan op haar werk niet doorgroeien. Via dat werk ontmoet ze wél een aantal leuke mannen. Tenminste, dat denkt ze, want ze ontdekt helaas al snel dat er telkens weer wat mis mee is. Of is er is soms iets mis met háár? 


Een cover om vrolijk van te worden en die het gevoel van zomer oproept. Een niet al te dik boek (en aan een zeer aantrekkelijke prijs wat ook al eens een meevaller is als fervente lezer) en een flaptekst die nieuwsgierig maakt. Is dit de ideale lees voor een zomerse dag?


Het debuut van deze auteur is een super vlotte en snelle lees. (Ik heb begrepen dat dit het eerste deel van een serie is dus dat is leuk nieuws) Ik had het boek in no time uit en kan me helemaal vinden in die manier waarop ze haar hoofdpersonage Anna en andere personages naar voren brengt. 


‘Ik ga op mijn knieën zitten om hem op te pakken en stoot bij het opstaan mijn achterhoofd. Het leven is stilgevallen rondom kassa 3. Iedereen staart naar me om de beschamende situatie beter te bekijken.’


Anna is een personage dat je meteen aanspreekt, iedereen kan zich wel ergens identificeren met haar. Wanneer je dit boek leest val je van de ene gebeurtenis in de andere en ook de vragen, dingen des leven passeren de revue.


Heel het verhaal is overgoten met een vleug humor wat er voor zorgt dat dit boek niet alleen makkelijk wegleest maar ook heerlijkheid ontspannend is. Feelgood dus, exact wat het boek hoort te doen. Het ideale boek tijdens een dagje strand met een Malibu-ananas in je hand. 


  • Auteur(s) : Isabelle Paz Soldan
  • ISBN : 9789020541489
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 240
  • Verschijningsdatum : juni 2021


 Op zoek naar Ida - Nathalie le Blanc (Peckelmans)


‘Dit is Ida. Herken jij de vrouw op dit schilderij? Dan willen wij graag van jou horen.’ Op de televisie ziet Cato het beeld van een jonge vrouw voor een raam waar zonlicht doorstroomt. De zoon van wereldvermaard schilder Alexander Halow vertelt in een talkshow dat hij op zoek is naar het model dat zijn vader decennia geleden schilderde. En ja, Cato en haar familie kennen dat beeld, want ze hebben een foto van hun mémé Ida die exact lijkt op het schilderij. 


Op een vergadering in het Brusselse museum, waar de onlangs overleden Halow binnenkort een overzichtstentoonstelling heeft, leert Cato naast de interessante directeur Toon ook de knappe Rik kennen, die zijn eigen link met het schilderij claimt. De zoektocht naar Ida gooit Cato’s leven overhoop en niet alleen omdat haar familie misschien een meesterwerk in handen krijgt. 


15 mei 1940. Duitse troepen zijn België binnengevallen en terwijl de bommen op Oostende vallen, vlucht vissersdochter Ida Laga met haar familie het Kanaal over. Na een tussenstop in Londen komen de Laga’s in Wales terecht. Als Ida na een zwaar bombardement op de stad Cardiff huilend op een bankje in het park zit, krijgt ze van een hoffelijke jongeman met een wandelstok een zakdoek om haar tranen te drogen. 


Een blind date met een boek, dat voorstel kreeg ik en de begeleidende woorden dat het om een heerlijke liefdesroman ging om alvast in de zomerstemming mee te komen. Als ik van geschiedenis, kunst, liefde en mysterie hou, zat ik sowieso goed bij dit boek. Laat dat nu net dingen zijn die me aanspreken dus mijn eerste blind date met een boek was/is een feit.


Als de flap je niet overtuigen kan, dan doet de prachtige cover dat wel. De kleuren zijn zo mooi, de dame op de cover, het schilderij. Heel dit boek schreeuwt inderdaad dat het om een intens liefdesverhaal gaat. 


‘‘Dat.’ Cato zegt het luidop, ook al was ze dat niet van plan. ‘Dat herken ik. Ik heb een prachtig appartement, maar er is niemand voor wie ik de koelkast moet vullen.’ Ze neemt een slok van haar thee. ‘Ik heb zoveel liefde in mij en ik weet me er geen raad mee.’


Nathalie me Blanc schrijft dit het verhaal van Cato en Ida met een zeer vlotte pen. De auteur zorgt er door die manier van schrijven, beeldend met momenten, voor dat je echt gedreven bent om te weten die die vrouw nu is op het schilderij. De hoofdstukken wisselen tussen heden en verleden, tussen Cato en Ida.


Cato herkent de vrouw op het schilderij en terwijl ze mee op zoek gaat naar het hele verhaal, zoekt ze ook haar weg naar liefde. Het karakter van Cato sprak me zeker aan, het zorgt voor leuke en iets gênantere momenten tijdens haar zoektocht naar liefde.


‘Ida sluit haar koffer en kijkt de kamer rond. Al achttien jaar is dit het centrum van haar universum, en ze heeft geen idee wanneer ze hier weer zal slapen.’


Ida, de oma van Cato, haar verhaallijn start wanneer ze moeten vluchten voor de oorlog. Hun vlucht brengt hen naar Engeland en zo krijgt het verhaal vorm van wie Ida is, wie de kunstenaar is en wie de Ida op het schilderij is. 


Een boek over een schilderij, een oproep, heden, verleden, Cato, Ida en vooral liefde. Al deze elementen zijn bedekt met de zowel de ernst van de situatie, als liefde, als de nodige portie humor. Een geslaagde blind date.



Over de auteur:

Was nieuwsgierigheid een olympische sport, dan won Nathalie Le Blanc er medailles in. Dat is handig voor haar job als journalist bij Knack Weekend, waar ze haar favoriete vraag – waarom? – dagelijks mag stellen. Als journalist moet ze zich strikt aan de feiten houden, maar als auteur mag ze haar fantasie de vrije loop laten. Een gesprekje met een onbekende op straat, een fragment van een documentaire, de verhalen van de mensen om haar heen of een herinnering, alles voedt haar verhalen. Om Amerikaanse politieseries vrij te citeren: anything you say, can and will be used in haar romans.


 De mannen die wij oogsten - Jesmyn Ward (Atlas Contact)


De verhalen van vijf vroegtijdig gestorven zwarte mannen in het Zuiden van de VS laten zien hoe institutioneel racisme echt doorwerkt op de zwarte gemeenschap.


In ‘De mannen die we oogstten’ schetst de gelauwerde Afro-Amerikaanse schrijfster Jesmyn Ward vijf liefdevolle portretten van de dierbare mannen die zij binnen vier jaar kwijtraakte. Ze gingen ten onder aan drugsverslaving, geweld, ongelukken, zelfmoord, kortom: aan de wrede werkelijkheid die jonge Zwarte mannen in het Zuiden van de Verenigde Staten al te vaak ten dele valt. Telkens weer vroeg Ward zich af: waarom? Om haar verlies te verwerken begon ze erover te schrijven. Dit hielp haar een verschrikkelijke waarheid onder ogen te zien: haar jeugdvrienden en broer waren domweg ten prooi gevallen aan hun afkomst. Nog voordat de term ‘institutioneel racisme’ gangbaar was, wees Ward de geschiedenis, armoede, kansloosheid en gebroken familieverbanden aan die inherent zijn aan het leven van de Zwarte bevolking in Amerika. 


Dit is een boek waar de pagina’s bedruipt zijn met het oprechte en intense verdriet van de auteur. Een boek dat je niet anders dan appreciëren kan. Een boek over rouw, racisme, armoede.


De auteur neemt je mee in dit boek naar haar verhaal van 5 mannen die haar nauw aan het hart liggen die gestorven zijn. Ze schrijft dit boek vanuit de diepste vezels in haar lichaam en laat alles op het einde alles samenvloeien.


5 mannen die allemaal hun eigen unieke zelve waren. 32 jaar was de oudste, 19 jaar de jongste. De auteur zou tig pluimen moeten krijgen door dit boek te schrijven. Een boek dat iedereen scherp gaat houden voor wat vlak voor ons staat. Nu is de tijd 


‘Door me te verdiepen in onze levens en die van de mensen in mijn gemeenschap hoop ik te bereiken dat als ik bij de kern kom, als mijn voorwaartse tocht vanuit het verleden en mijn achterwaartse tocht vanuit het heden in het midden samenkomen bij de dood van mijn broer, ik iets beter zal begrijpen waarom deze epidemie heeft plaatsgevonden en hoe het kan dat het verleden van racisme, economische ongelijkheid en gebrek aan publieke en persoonlijke verantwoordelijkheid hier is gaan etteren en verzuren en circuleren. Hopelijk zal ik dan begrijpen waarom mijn broer dood is terwijl ik in leven ben, en waarom ik ben opgezadeld met dit ellendige kloteverhaal.’


  • Auteur(s) : Jesmyn Ward
  • Uitgeverij: Atlas Contact
  • ISBN : 9789025470616
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 272
  • Verschijningsdatum : mei 2021


‘De mannen die we oogstten’ is door ‘New York Magazine’ uitgeroepen tot een van de beste boeken van de 21e eeuw, en door ‘The New York Times’ tot een van de vijftig beste memoirs.


 Gegijzeld - Clare Mackintosh (De Fontein)


Wanneer een vlucht van Londen naar Sydney wordt gekaapt, staat stewardess Mina onder druk. Als ze doet wat de kapers willen, blijft haar dochter in leven, zo niet dan laten ze het vliegtuig crashen…


Het huwelijk van stewardess Mina staat op springen en de zorgen om haar dochtertje zijn groot, dus wanneer ze wordt geselecteerd om te werken op de eerste non-stopvlucht van Londen naar Sydney, is dat een welkome afleiding. Het is een prestigieuze vlucht met aan boord talloze journalisten, bloggers en VIPs die allemaal verslag zullen doen van deze historische vlucht.


Dan krijgt Mina een briefje in handen: ‘Volg onze instructies, dan zal je dochter blijven leven’. Het vliegtuig is gekaapt en Mina staat voor een duivels dilemma want het leven van honderden passagiers ligt in haar handen. Maar ook dat van haar dochtertje. En de kapers blijken meer van haar privéleven te weten dan haar lief is…


Dit is mijn eerste boek van Clare Mackintosh. Noem me gerust een dwaas hoor. Ik las nog niets van deze auteur - ondanks lovende recensies - omdat de covers mij nooit aanspreken. Met gegijzeld kwam daar eindelijk verandering in.


Wat me meteen opvalt is dat de auteur je meteen grijpt en dat blijft doen doorheen heel het boek. Het concept van een gekaapt vliegtuig, een 20-uur durende vlucht, Mina,

echtgenoot Adam, hun dochtertje, het zorgt meteen voor de nodige adrenaline en dreiging.


Afwisselende hoofdstukken tussen Mina, Adam en passagiers van de vlucht zorgen dat je alert blijft en dankzij de ongelooflijk vlotte schrijfstijl van de auteur is het boek niet weg te leggen voor je het uit hebt. Ik werd steeds verder ‘geduwd’ om te blijven lezen. Niets bestond nog buiten het boek.


Elk personages kruipt onder je huid. Zo lijkt het toch. Mina en Adam, hoeveel ‘miserie’ kan je hebben, hun dochter Sophia die moeilijk hecht door veel te veel bagage voor een jong kind. Al deze deeltje en puzzelstukjes worden langzaam maar verbonden met elkaar en de plot het zeer verrassend te noemen. 


Ik was al geen grote van van reizen met het vliegtuig en nu al zeker niet. Maar even alle grappen aan de kant, dit is gewoon echt een heel goede en stevige thriller waar de spanning voelbaar is, waar veel gebeurd en een thriller die je gewoon moet lezen deze zomer. 


 Een hele lieve fuck you - Sylvia van Driessche (Horizon)


Een krachtige roman over #MeToo en narcisme


Alexa, een journaliste die haar dagen vult met het schrijven over lippenstiften en het drinken van cava, wordt naar een filmfestival gestuurd. Wat een routineklus moet worden, verandert wanneer ze haar jeugdliefde Finneas Mallieu tegenkomt, die intussen een wereldvermaard acteur is geworden. Terwijl Alexa wegvlucht in alcohol, wordt ze geconfronteerd met verontrustende verhalen over seksuele intimidatie in haar onmiddellijke omgeving. Tevergeefs probeert ze de onderzoeksjournaliste in haar te onderdrukken. Alexa wordt meegezogen in een gevaarlijke wereld, een die haar dwingt haar verleden te confronteren en haar toekomst op te offeren.


Als voornamelijk Young Adult auteur mixed Sylvia van Driessche die specifieke manier van schrijven in de roman, dat merk je voornamelijk op in de personages en Alexa. Dat zorgt dat dit boek een zeer breed bereik heeft qua lezers. En dat is meer dan goed, hoe meer mensen dit boek lezen, hoe beter.


Sylvia weeft verhalen uit haar omgeving in dit boek. Verhalen die ze soms afgezwakt heeft zodat de zwaarte van deze situaties leesbaar blijven. Het hele boek voelt ook echt aan. Dingen gebeuren, mensen gebeuren, waarom zouden die dan niet in een boek gegoten mogen worden.


‘‘… De affaires beginnen altijd met dezelfde geile berichten, al dan niet gewild, en eindigen elke keer met aanranding en stalking van zijn kant, altijd ongewild. Of een illegale dump. En als zijn eigen vrouw zijn slachtoffers geld geeft om te zwijgen... Om te verdwijnen. What the fuck?’’


Geef jezelf de tijd om voorbij de eerste hoofdstukken te komen, het voelt eerst misschien een beetje té glits & glam stereotype aan maar de auteur zorgt er voor dat naarmate het verhaal verder gaat er een krachtig brandend actueel - hier in België toch - boek gelezen zal worden. 


Een snelle roman die stevige thema’s aanpakt, geschreven door de auteur op een manier dat het leesbaar én te begrijpen is door jong en oud. Sylvia van Driessche neemt je mee doorheen #metoo, narcistisme,… waar ze duidelijk enkele kneepjes geeft daar waar gerust nog meer geknepen mag én moet worden.


  • Auteur(s) : Sylvia van Driessche
  • Uitgeverij: Horizon
  • ISBN : 9789492626752
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 272
  • Verschijningsdatum : juni 2021


 Liever verliefd - Sophie Kinsella (The House of Books)


Begin de zomer goed met Kinsella's nieuwe feelgood!


Na een datingappfiasco onderbreekt Ava haar zoektocht naar de ware en reist ze vastberaden om haar boek af te maken naar een Italiaans toevluchtsoord voor schrijvers. De schrijversretraite is de ideale plek om te ontsnappen, ze mag niet eens haar echte naam gebruiken. Als 'Aria' ontmoet ze 'Dutch', een man die te mooi lijkt om waar te zijn. Ze duiken halsoverkop in een relatie, omringd door het azuurblauwe water van de Mediterrane kust. Maar dan moeten hun echte identiteiten, Ava en Matt, terugkeren naar Londen. Terwijl de fantasie uit elkaar spat, ontdekken ze hoe verschillend hun leven is...


Eindelijk is de nieuwste Kinsella gearriveerd, net op tijd om de zomer in te zetten met dit feelgood boek. Na Christmas shopaholic - ik barst nog steeds in lachen uit als ik aan Becky haar zalige persoonlijkheid en de rest van dat boek denk - was ik reuze benieuwd om weer eens ander boek van deze auteur te lezen.


Kinsella schrijft zo ongelooflijk vlot, ik raas steeds door haar boeken heen. Dat ze het feelgood genre volledige onder de knie heeft zou dus een understatement van formaat zijn. De nodige portie overdrijvingen, drama’s, soms een tikkeltje aan ongeloofwaardigheden wisselen af met tranen van het lachen om gênante situaties, liefde die overal is en een hond om U tegen te zeggen in Liever Verliefd.


‘Net als ik naar de deurbel reik, bliept mijn telefoon dat ik een bericht heb, en er komt op slag een waslijst aan mogelijkheden in me op. …

– Mijn dokter heeft mijn dossier nog eens doorgenomen. (Waarom? Geen idee.) En ze heeft iets ontdekt. ‘Ik wil je niet ongerust maken, máár...’ 

- …’


Ava ontmoet de man van haar leven als ze op een schrijversretraite door het leven gaat als Aria. De gelukkige Dutch die later Matt blijft te heten voelt hetzelfde. Hun ontmoeting en het geloof dat dit halsoverkop eeuwige liefde gevoel wel eventjes vlotjes zonder problemen verdergezet kan worden in Londen waar het echte leven zich bevindt, wordt danig op de proef gesteld. 


Een luchtige feelgood die al de juiste knoppen indrukt. Een sauna scène die zo voorspelbaar was maar waar Sophie Kinsella er toch in slaagde om mij te doen brullen van het lachen dankzij een knap staaltje schrijven. Oprechte frustraties die je deelt met Ava en Matt over Ava en Matt. En het allerbelangrijkste, een ongelooflijk ontspannende lees. Heerlijk.


Sidenote: niet de beste Kinsella, de shopaholic reeks lijkt niet te evenaren. 

  • Auteur(s) : Sophie Kinsella
  • Uitgeverij: The House Of Books
  • ISBN : 9789044361018
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 368
  • Verschijningsdatum : april 2021


 Chef-kok in IG Auschwitz - Annie van Paemel & Dirk Verhofstadt (Houtekiet)


In het concentratiekamp Auschwitz kwamen ongeveer 1,1 miljoen mensen, vooral Joden, om het leven. Het bestond uit drie delen: het basiskamp Auschwitz I, het vernietigingskamp Auschwitz II-Birkenau, en het minder bekende werkkamp Auschwitz III-Monowitz, waar IG Farben een fabriek bouwde om er synthetische olie en rubber te produceren. Het IG Farben-concern – waaronder Agfa, BASF en Bayer – werkte volop mee aan de Duitse oorlogsmachine en gebruikte hiervoor Joodse dwangarbeiders. Het leverde ook het gifgas Zyklon B en oefende medische proeven uit op Joodse gevangenen. 


Eind 1942 bouwde IG Farben samen met de SS een eigen concentratiekamp, Buna-Monowitz, waar meer dan 10.000 gevangenen zaten die er in vreselijke omstandigheden moesten werken. Onder hen Primo Levi en Elie Wiesel. In totaal kwamen er ongeveer 25.000 mensen om het leven. In barakkenkampen rond het IG Farben-complex, zaten ook tienduizenden krijgsgevangenen en verplicht tewerkgestelde mannen en vrouwen uit de door de nazi’s bezette gebieden. 


Onder hen de Vlaming Willy Van Paemel die er verbleef van eind 1942 tot de bevrijding. Hij was chef-kok en kookte er met een team voor 2.900 Fransen en Belgen die er gedwongen werkten. Ze hadden een relatieve bewegingsvrijheid, konden Auschwitz bezoeken en er naar een café of de bioscoop gaan. Na de dood van haar moeder vond Annie Van Paemel een pakje liefdesbrieven van haar vader Willy gericht aan zijn verloofde Yvonne Schollen. Onderaan stond het afzendadres: Lager II, Auschwitz III, Deutschland. 


Dit pakje vormde het begin van een speurtocht van Annie Van Paemel en Dirk Verhofstadt naar het leven van Willy voor en tijdens zijn gedwongen verblijf in Auschwitz iii. Hij was een ‘bevoorrechte’ getuige van de cynische en inhumane manier waarop de SS’ers en IG Farben de gevangenen behandelden. De auteurs graven diep in tal van archieven, brieven en andere documenten naar de symbiose tussen de nazi’s en de louter op winstbejag gerichte leiders van IG Farben die na de oorlog nauwelijks gestraft werden voor hun gruwelijke daden.


Dit boek bracht mij een weer een stukje geschiedenis dat ik, ondanks de vele vele boeken die ik al las over de holocaust en alles errond, nog niet kende. Het verhaal van Willy en Yvonne en hoe ze in Auschwitz terecht kwamen, IG Farben en hun aandeel, ik leerde weer enorm veel bij.


Willy word verplicht om - wonende in een nazi bezet gebied - te gaan werken in Auschwitz. Als chef-kok deed hij wat hij kon om toch ergens te kunnen helpen. Probeerde hij zijn gemoedstoestand zo gezond mogelijk te houden. Probeerde hij en Yvonne te doen wat ze konden en zo ‘normaal’ mogelijk te leven.


Dit boek is een bom aan informatie en toch leest het boek als een trein. Een boek waar alle informatie duidelijk is, waar de informatie binnenkomt zoals het binnen hoort te komen. Een boek waar alles uitgelegd is op zo een manier dat dit boek gelezen kan worden door jong en oud én het zal doen wat het hoort te doen. 


De hoofdstukken zijn vergezeld van fotomateriaal die zeker een meerwaarde hebben en het verhaal nog meer kracht geeft.

Dit boek moet je lezen en is absoluut een meerwaarde als je meer wil weten of interesse hebt in deze verschrikkelijke gebeurtenis die werkelijk effect had op iedereen én een gebeurtenis die nooit vergeten mag worden.



 Zwanenzang - Karin Fossum (Boekerij)


Psychologische en razend spannende thriller van de koningin van de Scandinavische crime


Een alleenstaande moeder vindt een verontrustende tekening in de slaapkamer van haar zoon. Een jonge man en een tiener ontmoeten elkaar toevallig in het bos van de Svartlandsskog. De volgende dag wordt de zestienjarige Gritt Zeeland dood aangetroffen in hetzelfde bos. Wat hebben deze drie ogenschijnlijk toevallige gebeurtenissen met elkaar te maken?


Als hoofdinspecteur Konrad Sejer de zaak krijgt toegewezen, heeft hij in eerste instantie alleen maar meer vragen, en geen enkel antwoord. Gritt Zeeland was een beeldschoon maar heel teruggetrokken meisje, dat niet veel vrienden had. Toch waren heel veel mensen wel degelijk in haar geïnteresseerd, jong én oud. Dan komen er bij het onderzoek een paar ontluisterende waarheden boven water.


Karin Fossum is een van mijn favoriete auteurs, een van de eerste thriller auteurs waarvan ik de boeken begon te lezen in mijn jongere jaren. Doorheen de jaren bouwde ik een band op met Sejer en kijk ik altijd uit naar een nieuw boek. Sinds uitgeverij Boekerij haar boeken publiceert lijken haar thrillers nog sterker te zijn.


Een zeer vlotte pen, zo zou ik karin Fossum haar schrijfstijl benoemen. Haar boeken lezen steeds super snel en ook met Zwanenzang heeft ze je aandacht meteen. De auteur weet als geen anders een evenwicht te bewaren tussen het verhaal en de menselijke kant van haar personages.


Groot was mijn vreugde om Sejer weer meer tegen te komen in dit boek, in de verduistering bleef hij wat op de achtergrond. In Zwanenzang mag hij weer doen wat hij zo goed doen en kunnen we weer meer genieten van zijn unieke zelve.


Een auteur die niet bang is om te schrijven, niet bang is om personages/elementen te doden. Een gevestigde waarde die thrillers schrijft met een bizar randje aan, dat is Karin Fossum voor mij. Weer een toevoeging aan mijn thuisbibliotheek en al zeker met die knappe cover. 


  • Auteur(s) : Karin Fossum
  • Uitgeverij: Boekerij
  • ISBN : 9789022588123
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 448
  • Verschijningsdatum : mei 2021


In de pers:

  • ‘Politieroman van een ongekend hoog niveau.’ Vrij Nederland
  • ‘Fossum weet de lezer met vaste hand haar wereld binnen te voeren en houdt de onderhuidse spanning moeiteloos vast.’ The Guardian
  • ‘Karin Fossum is een exponent van Scandinavische topkwaliteit.’ de Volkskrant

 Brieven van vroeger. - Erica James (uitgeverij de Fontein)


Engeland, 1962. Romily Devereux is al ruim twintig jaar de spil van de familie, en ze doet haar best iedereen bij elkaar te houden, maar dat is niet altijd makkelijk. Vooral niet nu een nieuwe generatie volwassen is en volwassen fouten maakt: onbeantwoorde liefdes, mislukte relaties, en geheimen uit het verleden die nu hun tol eisen. In deze roerige tijden is Romily de steun en toeverlaat voor iedereen. Dus als zij zelf een kans krijgt op nieuw geluk, staat ze voor een keuze: kiest ze voor haar familie, of voor zichzelf?


Wat een heerlijke cover toch. Het roept een bepaald sfeertje bij me op en ik werd meteen ongelooflijk nieuwsgierig naar het verhaal. Dit boek sluit aan op het grote huis maar kan los gelezen worden. Het vergt misschien in het begin iets meer aandacht.


De schrijfstijl is mede dankzij korte hoofdstukken vlot te noemen. Elk hoofdstuk wisselt het personage maar dit is aan het begin van het hoofdstuk telkens goed aangegeven. Er zijn echter wel heel veel personages om bij te houden. Het ene personage zal je al beter liggen als het andere. Romily is mijn favoriete personage, een sterke vrouw. Altijd fijn.


Het verhaal heeft alle ingrediënten die je verwacht bij een roman zoals deze. Liefde, twijfels, familiebanden,… het enige ‘probleem’ dat ik heb met dit boek is dat het verhaal niet bleef hangen. Er zat met momenten te weinig tempo in het verhaal, misschien iets te weinig structuur. 


Toch is dit een historische roman die ik met veel plezier gelezen heb. Een lees voor een luie zondag, een boek dat je oppakt en weer even aan de kant legt, een boek waar je je even in een andere tijd en sfeer waant.