Posts tonen met het label realiteit. Alle posts tonen
Posts tonen met het label realiteit. Alle posts tonen


 Chef-kok in IG Auschwitz - Annie van Paemel & Dirk Verhofstadt (Houtekiet)


In het concentratiekamp Auschwitz kwamen ongeveer 1,1 miljoen mensen, vooral Joden, om het leven. Het bestond uit drie delen: het basiskamp Auschwitz I, het vernietigingskamp Auschwitz II-Birkenau, en het minder bekende werkkamp Auschwitz III-Monowitz, waar IG Farben een fabriek bouwde om er synthetische olie en rubber te produceren. Het IG Farben-concern – waaronder Agfa, BASF en Bayer – werkte volop mee aan de Duitse oorlogsmachine en gebruikte hiervoor Joodse dwangarbeiders. Het leverde ook het gifgas Zyklon B en oefende medische proeven uit op Joodse gevangenen. 


Eind 1942 bouwde IG Farben samen met de SS een eigen concentratiekamp, Buna-Monowitz, waar meer dan 10.000 gevangenen zaten die er in vreselijke omstandigheden moesten werken. Onder hen Primo Levi en Elie Wiesel. In totaal kwamen er ongeveer 25.000 mensen om het leven. In barakkenkampen rond het IG Farben-complex, zaten ook tienduizenden krijgsgevangenen en verplicht tewerkgestelde mannen en vrouwen uit de door de nazi’s bezette gebieden. 


Onder hen de Vlaming Willy Van Paemel die er verbleef van eind 1942 tot de bevrijding. Hij was chef-kok en kookte er met een team voor 2.900 Fransen en Belgen die er gedwongen werkten. Ze hadden een relatieve bewegingsvrijheid, konden Auschwitz bezoeken en er naar een café of de bioscoop gaan. Na de dood van haar moeder vond Annie Van Paemel een pakje liefdesbrieven van haar vader Willy gericht aan zijn verloofde Yvonne Schollen. Onderaan stond het afzendadres: Lager II, Auschwitz III, Deutschland. 


Dit pakje vormde het begin van een speurtocht van Annie Van Paemel en Dirk Verhofstadt naar het leven van Willy voor en tijdens zijn gedwongen verblijf in Auschwitz iii. Hij was een ‘bevoorrechte’ getuige van de cynische en inhumane manier waarop de SS’ers en IG Farben de gevangenen behandelden. De auteurs graven diep in tal van archieven, brieven en andere documenten naar de symbiose tussen de nazi’s en de louter op winstbejag gerichte leiders van IG Farben die na de oorlog nauwelijks gestraft werden voor hun gruwelijke daden.


Dit boek bracht mij een weer een stukje geschiedenis dat ik, ondanks de vele vele boeken die ik al las over de holocaust en alles errond, nog niet kende. Het verhaal van Willy en Yvonne en hoe ze in Auschwitz terecht kwamen, IG Farben en hun aandeel, ik leerde weer enorm veel bij.


Willy word verplicht om - wonende in een nazi bezet gebied - te gaan werken in Auschwitz. Als chef-kok deed hij wat hij kon om toch ergens te kunnen helpen. Probeerde hij zijn gemoedstoestand zo gezond mogelijk te houden. Probeerde hij en Yvonne te doen wat ze konden en zo ‘normaal’ mogelijk te leven.


Dit boek is een bom aan informatie en toch leest het boek als een trein. Een boek waar alle informatie duidelijk is, waar de informatie binnenkomt zoals het binnen hoort te komen. Een boek waar alles uitgelegd is op zo een manier dat dit boek gelezen kan worden door jong en oud én het zal doen wat het hoort te doen. 


De hoofdstukken zijn vergezeld van fotomateriaal die zeker een meerwaarde hebben en het verhaal nog meer kracht geeft.

Dit boek moet je lezen en is absoluut een meerwaarde als je meer wil weten of interesse hebt in deze verschrikkelijke gebeurtenis die werkelijk effect had op iedereen én een gebeurtenis die nooit vergeten mag worden.


Continue reading
    Share:

 Dagboek uit Bergen-Belsen   - Renata Laqueur, Saskia Goldschmidt (Meulenhoff)


Een waardevol en uniek document uit de Tweede Wereldoorlog, te vergelijken met Eindstation Auschwitz


In november 1943 wordt Renata Laqueur, dochter van een Pruisische hoogleraar en van Joodse afkomst, met haar man Paul Goldschmidt gearresteerd. Ze komt terecht in doorgangskamp Westerbork en vier maanden later worden ze samen overgebracht naar kamp Bergen-Belsen in Duitsland. Laqueur maakte altijd al aantekeningen wanneer ze op reis was. En hoe cru ook, zij ziet haar gedwongen vertrek naar Bergen-Belsen op dat moment als een soort reis. Vanaf het moment van haar aankomst in het kamp, schrijft ze op wat zij en haar man meemaken. Het is voor haar een manier om de verschrikkingen van het kampleven te doorstaan. Dat houdt ze vol tot december 1944, wanneer ze er te zwak voor wordt.


Een paar maanden later, op 10 april 1945, nauwelijks vijf dagen voordat de Engelsen en Canadezen het kamp zullen bevrijden, worden 2500 doodzieke en verhongerde gevangenen, onder wie Renata en haar man, in een trein gestopt. Onder bewaking van de ss rijden ze kriskras door het vernietigde Duitsland. Het doel van de reis is onbekend. Op 23 april wordt de trein door de Russen in Tröbitz bevrijd. Daar beschrijft Renata Laqueur deze reis in korte aantekeningen. Eenmaal in Nederland werkt zij de aantekeningen van de reis en het dagboek dat ze heeft bijgehouden verder uit en beantwoordt in 1946 de oproep van Loe de Jong, om oorlogsdagboeken in te leveren.


Dagboek uit Bergen-Belsen is een waardevol en uniek document dat het leed van miljoenen weerspiegelt. Renata’s schrijven wordt gekenmerkt door een nuchter, meedogenloos maar tegelijk gevoelig waarnemen van eigen en andere reacties. Als lezer kun je niet anders dan haar bewonderen om haar vermogen, zich werkelijk boven de ellende uit te schrijven.


De ongelooflijke veerkracht van een mens. Willen overleveren, proberen te overleven tegen de verwachtingen in. De kracht hebben om nog andere mensen te redden. Dat is wat je leest in het dagboek van Renata. 


‘Beste uitgever,

Is het niet ironisch dat u mijn teksten zult uitgeven alleen maar omdat ik niet meer leef? ... Ik heb altijd gedacht dat de teksten van dode personen, vooral van hen voor wie de dood te vroeg kwam, of voor hen die stierven door zelfmoord, veel beter zullen verkopen dan als ze waren blijven leven...

Misschien was mijn concentratiekampdagboek wel wereldwijd bekend geworden als ik in Bergen-Belsen gestorven was, in plaats van nog vijftig (?) jaar door te leven.’


Waar het in het begin van het boek lijkt alsof het allemaal heel zakelijk opgeschreven is, merk je dat dit een stuk van haar kracht is geweest om te overleven. Nuchter, realistisch maar begaan met ieders lot.


Voor deze dagboeken kan je niet anders dan ontzag hebben, respect hebben voor dat deze mensen doorstaan hebben. Een houvast, zowel voor Renata als voor ons als lezers.

Met dit boek onthou ik nog eens extra wat Primo Levi zei. Het is gebeurd, dus het kan weer gebeuren. 


Continue reading
    Share:


 Georges & Rita - Leen Dendievel (Horizon)


Georges en Rita zijn bijna een halve eeuw een paar, en samen kiezen ze voor euthanasie. Een beslissing die hun kinderen Lydie, Walter en Kurt elk op een andere manier onthalen. Er wordt afscheid genomen. Geheimen komen aan de oppervlakte, andere gaan mee in het graf. Eén hartverscheurend verhaal verteld vanuit twee zeer persoonlijke perspectieven.


Bij dit omkeerboek kan men kiezen welk verhaal men eerst leest, dat van Rita of dat van Georges.


Leen Dendievel, een auteur die enkel maar positieve recensies lijkt te krijgen. Wanneer ik het persbericht las over Georges&Rita leek dit het uitgesproken moment om met haar schrijven kennis te maken.


Het concept van een omkeerbaar boek is heel leuk. Je kiest zelf wie zijn verhaal je eerst leest. Ook de illustratie van de cover is heel mooi en straalt een sfeer uit dat perfect bij het boek past. Zowel de afbeelding van George als van Rita voelen na het lezen van het boek eens zo juist.


Ik begon het boek met Rita haar deel. En dat is toch wel een heel heftig deel vind ik persoonlijk. De situatie, maar vooral Rita. Op het einde van dit deel, dat ik trouwens in record tempo verslond, moest ik het boek even aan de kant laten liggen. Niet omdat ik niet verder wou maar door de vele emoties die het boek losmaakt.


‘Ze weten er geen weg mee. Ik ben blij dat ik geen afscheid hoef te nemen. Dat heb ik lang geleden al gedaan. Ik weet wat ze denken.’


Pas bij het lezen van Georges zijn deel begreep ik Rita meer en meer, groeide een liefde voor Georges en ook al respecteerde ik hun wens, pas dan begreep ik het echt. Een boek over euthanasie is niet makkelijk om te schrijven denk ik en al zeker niet om mensen het te laten begrijpen. Georges zijn deel voelde wel minder heftig aan als Rita haar deel.


Dankzij Leen Dendievel haar schrijfstijl ga je het hoofd van Rita binnen, voel je Georges zijn wanhoop bij de start van de aanvraag. Leen neemt je ook mee naar de kinderen en hoe zij dit nieuws over hun ouders wens hebben ontvangen, hoe zij hun kind zijn hebben beleefd met hun ouders en ze doet je stilstaan bij hoe jij zou reageren. En dat allemaal met volle respect maar wel voluit en rechtuit. 


Georges, Rita, de kinderen, brieven. Ze krijgen allemaal een stem en een plekje in het boek. Doordat ze allemaal aan bod komen, kan Leen Dendievel heel breed haar verhaal brengen. Met confrontatie, frustratie, liefde, leven, onvolledig leven, voluit leven,... dit boek is enorm echt. Respectvol echt. Herkenbaar en kan dit zelfs een troost zijn. 


‘Maar dat kon vake niet deren. Het kon hem niet schelen wat andere mensen dachten. ‘Wie commentaar geeft, heeft te veel tijd’, zei hij dan.’


Een klein dingetje, sommige stukken kunnen misschien wat vlak overkomen. Ligt dit aan de manier van die specifieke passage optekenen of doordat sommige passages gedetailleerder hadden mogen zijn? Of is het puur persoonlijk omdat mijn reactie en gevoel anders zou zijn? Of had dit boek voor mij best dubbel zo dik mogen zijn? Dat dit boek vele emoties losmaakt is meer dan duidelijk. Dus dan is dat minpuntje een pluspuntje?


Leen Dendievel verdient een applaus om dit onderwerp weer op tafel te smijten. Een pluim voor de auteur met dit boek en wat het losmaakt. Een bevestiging van wat vele al zeiden, Leen Dendievel is een auteur om rekening mee te houden. Een auteur met hopelijk meer aankomend werk om naar uit te kijken. 


  • Auteur(s) : Leen Dendievel
  • Uitgeverij : Horizon
  • ISBN : 9789464100211
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 224
  • Verschijningsdatum : september 2020
Continue reading
    Share:



 Hotel schiller - Marjolein Bierens (Meulenhoff)


Het roemruchte Hotel Schiller aan het Amsterdamse Rembrandtplein was tussen de twee wereldoorlogen een bruisende ontmoetingsplek voor beroemde schilders, toneelspelers en andere kunstenaars. Louis Davids, Fien de la Mar, George Hendrik Breitner en vele anderen vonden hier hun stek.

In de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog vonden gevluchte artiesten uit Duitsland en Joden er onderdak en tijdens de bezetting bevolkte de Wehrmacht het hotel. Na de bevrijding verschenen de Canadezen.In de jaren daarna verloor het hotel langzaam zijn grandeur.


Op adembenemende wijze beschrijft Marjolein Bierens de opkomst, de bloei en het verval van het hotel, waar niet alleen gasten maar ook de vaderlandse en Europese geschiedenis hun intrek namen. Hotel Schiller is een bijzonder en waargebeurd verhaal én een wervelende reis naar vervlogen tijden.


Die cover, hardcover. Wat een pareltje om in de boekenkast te hebben. Alhoewel dit boek gerust een tafelboek kan zijn. Dit genre boeken trekken overigens altijd wel mijn aandacht. Iets leren kennen of ontdekken vol wist-je-datjes. Dus ook dit boek kon niet ontbreken op de wenslijst.


De auteur neemt je moeiteloos mee doorheen de tijd. Doorheen het decor, de gasten, eigenaars en familie, de kunst, de drama, noem maar op en je beleeft het. Dankzij foto materiaal, illustraties en dergelijk ontdek je Hotel Schiller in al zijn pracht en praal. En in mindere momenten waar verval zijn intrede maakt.


Marjolein Bierens laat alles vlotjes in elkaar vloeien en schrijft op zo een manier dat je er gewoon bij had willen zijn of net niet natuurlijk. Ik zou gelijk mijn koffers gepakt hebben en dat al tijdens het lezen van dit boek. 


Het level van ontspanning tijdens het lezen van dit boek is hoog. De hoofdstukken zijn helemaal niet lang dus je kan dagen genieten van dit boek door elke dag enkel hoofdstukken te lezen. Een meerwaarde in mijn thuisbibliotheek. Zowel als boek, als uiterlijk vertoon.


  • Auteur(s) : Marjolein Bierens
  • Uitgeverij : J.M. Meulenhoff
  • ISBN : 9789029093446
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Hardcover
  • Aantal pagina's : 368
  • Verschijningsdatum : oktober 2020


In de pers
‘Met oog voor detail en gevoel voor drama heeft Marjolein Bierens niet alleen een indrukwekkend monument geschreven over opkomst, bloei en verval van het ooit roemruchte hotel en zijn gasten, het is ook een kleine geschiedenis van Amsterdam in het interbellum. Een buitengewoon verzorgde uitgave ook, heerlijk om langdurig in te verblijven.’ Het Parool


‘Met dit boek ga je terug naar lang vervlogen tijden’ Veronica Magazine


De podcast Hotel Schiller in de pers

‘Een prachtige podcast voor winterse dagen.’ De Correspondent

‘Een boeiend hoorspel, verheven boven de piepende deuren en de grindpaden.’ Algemeen Dagblad

‘Roemrucht hotel reflecteert de tijdgeest.’ NRC Handelsblad

Continue reading
    Share:


 De aftrap op - Bel Kaufman (Atlas Contact)


Bel Kaufman's klassieker "De aftrap op', nu opnieuw uitgebracht. 


Vers van de lerarenopleiding belandt Sylvia Barrett op een middelbare school in New York, popelend om jonge mensen liefde voor literatuur bij te brengen. In plaats daarvan krijgt ze te maken met een vervallen klaslokaal, een verstikkende bureaucratie en leerlingen zonder enige belangstelling voor Chaucer. Ondanks alle hobbels blijkt het lesgeven een dankbare reis, die wordt verteld aan de hand van een bonte verzameling correspondentie – administratieve memo's in strenge maar onbegrijpelijke taal, stiekeme briefjes met wijze woorden van docenten onderling, verlofbriefjes en opstellen waarin leerlingen onbewust recht uit het hart spreken.


"De aftrap op' was bij publicatie in 1964 onmiddellijk een bestseller en is vandaag de dag nog even schrijnend, aangrijpend, hilarisch en relevant. Het is een tijdloos portret van een bedreigd schoolsysteem dat alleen gered wordt door docenten met hart voor het vak en leerlingen die maar één ding willen: gezien worden.


De aftrap op is een hilarisch boek, echt, heerlijk. Ik snap volkomen waarom dit boek een bestseller is en opnieuw is uitgebracht, het is tijdloos. De schrijfstijl van de auteur maakt dat je moeiteloos weer in je schooltijd gezogen wordt.


Ook al is het boek voor het eerst verschenen nog voor ik geboren ben - en ik denk dat mijn ouders de leeftijd van 3 jaar hadden toen - toch lijkt er niet zoveel veranderd in het schoolleven. 


Ik heb dit boek met een lach gelezen en meerdere keren gedacht dat het ook echt zo was en nu nog moet zijn voor zowel leerkrachten als leerlingen. Conclusie? 


Heerlijk!! Neem dit boek in de hand, installeer je op de bank en geniet van dit hilarische maar vooral tijdloze boek. Dat dit een klassieker is is absoluut te begrijpen. Vriendschappen die gesloten worden tussen leerkrachten en elkaar steunen en elkaar door het systeem sleuren, leerkrachten en ondersteunend personeel dat hun job veel te serieus nemen. Leerlingen die op echt alles een antwoord hebben... Dit is echt zo een fijn leuk boek.


  • Auteur(s) : Bel Kaufman
  • Uitgeverij : Atlas Contact
  • ISBN : 9789025454890
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 368
  • Verschijningsdatum : augustus 2020
Continue reading
    Share: