Passages - Onno van Gelder Jr. (Ambilicious)

"Passages' is een bundel korte verhalen. Sommige verhalen zijn geĂŻnspireerd op een foto, andere op een herinnering of kunstwerk. Een passage die bij de betrokkene altijd zal blijven nazinderen.

"Zeg maar Ernestine. Honderden mensen hebben mij aangestaard, meestal liepen zij na een paar seconden weer door. Ze vonden mij lelijk, niet interessant genoeg.'
Er viel een stilte. 
Achter haar zag hij de mist dichterbij sluipen. Enkele kille mistflarden likten zijn benen en bleven tussen hen in zweven.

Dat ik mij graag mee laat voeren door de boeken van Onno van Gelder Jr. hoef ik niet meer te vertellen.

Elke kortverhaal heeft een enorm mooie tekening die al een klein beetje weergeeft waar het verhaal om zal draaien. Kleine extra’s die met zorg gekozen zijn om het boek die extra waarde te geven.

Dit boek bevat kort verhalen waarvan het ene al aangrijpender is als het andere. Allemaal literaire & poëtische kunstwerkjes en zelf een van die kortverhalen liet mij in tranen achter omdat het zo mooi was en zo mooi geschreven.

‘Over zijn schouders lag een uitgerafelde bruine willen deken. Moedeloos keerde hij zich om en verdween zoekend in de schaduwen van het bos.’

Dat kortverhaal is het verhaal van Jean-François, ongelooflijk mooi, pijnlijk mooi. 
Het liet mij compleet ‘gebroken’ achter. (Ja dat zijn zware woorden maar ik las dit boekje tijdens een slapeloze nacht, alleen, en was echt zo geraakt.)

Weer een boek om te koesteren en waardoor ik blijf uitkijken naar ander werk van deze auteur. Gelukkig zitten we nog maar aan boek 2 van de reeks van 10. (Check even de blogs over ‘meneertje Wiegel’ en ‘brief van Leonie’)

  • auteur : Onno van Gelder Jr.
  • Uitgeverij : Ambulicious
  • taal : Nederlands
  • Bindwijze : hardcover
  • Pagina’s : 89
  • Verschijningsdatum : mei2018

Meneer Peacocks paradijs - Lydia Syson (MozaĂŻek)

Meneer Peacocks paradijs van Lydia Syson is een betoverende roman over het leven op een onbewoond eiland. Een verhaal vol drama, moed en ambitie.

Oceanië, 1879. Het jonge gezin Peacock uit Nieuw-Zeeland vestigt zich op een onbewoond vulkanisch eiland. Twee jaar lang worstelt meneer Peacock, met hulp van zijn elfjarige dochter Lizzie, om van deze meedogenloze plek een eigen paradijs te maken. Eindelijk meert er een schip aan, en komt een handjevol mannen aan land, op zoek naar werk en nieuwe kansen. Maar dan verdwijnt Lizzies broertje spoorloos. Er wordt een zoektocht opgezet, met onthutsende gevolgen. De geheimen van het eiland dwingen Lizzie haar diepste overtuigingen in twijfel te trekken.

Covers crushes, we kennen het allemaal en we hebben ze allemaal, en laat dit nu zo een boek zijn waar je op slag verliefd op bent door die mooie cover. Gelukkig is het boek even leuk als de cover. (Want daar durft het al eens fout lopen.)

We lezen dit verhaal vanuit Lizzie haar standpunt, zij is de favoriete dochter van haar vader en vanuit Kalala’s standpunt, hij komt later op het eiland aan. Je kan ook hoofdstukken terugvinden die ‘eerder’ zijn en die de voorgeschiedenis stukje voor stukje prijsgeeft.

‘Als ze terugkeert naar de hutten zonder haar broer daar te zien, en het vragende gezicht van haar moeder ziet betrekken, blijft het meisje Lizzie stokstijf staan, en botsen Iakopo en Likatau bijna tegen haar op in hun grote haast om weer bij ons terug te zijn.’ 

Het verhaal komt iets trager op gang, daar moet ik eerlijk in zijn, maar zet even door want stilaan komt er meer spanning, en leef je echt naar het einde toe. Een verrassend einde om eerlijk te zijn.

Een lees waar de blanke overheersing en slavernij zich afspeelt in Nieuw-Zeeland, een lees waar je dan ook iets over dit onderwerp te weten komt.

‘Queenie kijkt haar zussen vreemd aan, en vraagt het Lizzie dan rechtstraaks. ‘Hebben jij en Ada ruzie gehad?’ Lizzie schudt haar hoofd, haar ogen groot van gespeelde verbazing.’

Ook al is het begin erg traag, toch heeft de auteur een aangename schrijfstijl, zit het boek vol emoties, normen en waarden, en zelfs een spannend moment is in het boek verwerkt.

Speciaal aan dit boek is dat de auteur zich gebaseerd heeft op de familiegeschiedenis van haar man. De auteur schreef eerder al drie YA boeken en maakt dus met deze historische roman haar debuut. 

‘Zijn blik glijdt over haar gezicht, leest het verhaal van de afgelopen uren, stelt zichzelf gerust. ‘Is hij weg?’’

Zou ik deze lees aanraden? Misschien wel. Als je hem kan lezen op een mooie dag, met een tas thee, bij koud weer warm ingeduffeld, om even helemaal te verdwijnen op meneer Peacocks paradijs.

  • Auteur(s) : Lydia Syson
  • Uitgeverij : Mozaiek
  • ISBN : 9789023958017
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 384
Is dit een mens - Levi Primo (dwarsligger uitgave)

Een van de indrukwekkendste getuigenissen over de jodenvervolging.

In 1943, na de tweedeling van ItaliĂ«, met de koning en de geallieerden in het zuiden en Mussolini in het noorden, trok Primo Levi als verzetsstrijder de bergen in, maar werd al na enkele maanden opgepakt. Als jood werd hij naar Auschwitz gedeporteerd, vanwaar hij als een van de weinigen terugkeerde. 

Onmiddellijk na de bevrijding schreef hij, aanvankelijk uit een chaotische, blinde drang Is dit een mens, dat wordt beschouwd als een van de klassieke getuigenissen over de jodenvervolging.

Vandaag is het 75 jaar geleden dat het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau bevrijdt werd. Net zoals mijn post van ‘eindstation Auschwitz’ vorige week is dit ook een boek om in de aandacht te brengen.

Dit is ongelooflijk eerlijk geschreven, misschien wel 1 van de eerlijkste boeken die ik al las. Enorm heftig. 

Het boek heeft niet echt een volgorde, leest niet altijd even ‘vlot’, en net dat maakt het zo enorm kostbaar, kwetsbaar. Je leest in het begin van het boek ook dat dit boek geschreven is puur omdat het moet, om het ‘onder controle te krijgen’ en niet om de verkopen. 

Dit boek is enorm menselijk. Echt. En het heeft een enorme waarde, een boek dat iedereen zou moeten lezen in zijn leven.
De beschrijvingen van hoe een mens van zijn mens zijn werd beroofd, van elk greintje menselijkheid werd ontdaan... 

Hoe mensen worden beoordeelt niet naar wat ze zijn maar naar welke groep hij toevallig bijhoort is niet te begrijpen. Zo beschrijft de auteur het ook letterlijk in het boek.

Is dit een mens is een uniek boek en niet echt te vergelijken met andere boeken over dit gruwelijk onderwerp. Dit boek behoort in een klasse apart door de manier waarop Levi Primo alles heeft opgetekend. Een absolute must-read voor iedereen! 

  • Auteur(s) : Primo Levi
  • Uitgeverij : Dwarsligger
  • ISBN : 9789049807320
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Dwarsligger
  • Aantal pagina's : 432
  • Verschijningsdatum : sep2019

Bezette gebieden - Arnon GrĂĽnberg (Lebowski)

Otto Kadoke, de grensoverschrijdende psychiater uit Moedervlekken, is terug. 

Nadat het verhaal van zijn alternatieve therapie door een bekende auteur te boek is gesteld en een bestseller is geworden, raakt hij verstrikt in een web van halve waarheden, interpretaties en leugens dat hem zijn baan kost - en zijn reputatie vernietigt. Maar niet alleen dat: zijn moeder is inmiddels weer vader geworden en de verzorgster van vader ontpopt zich tot een onvermoeibare aanhangster van Christenen voor Israël.

Op een dag, als alles verloren lijkt, staat een ver familielid voor de deur: in haar ziet Kadoke zijn kans om te ontsnappen. Ze voert hem - en zijn vader - naar de bezette gebieden, waar hij tegen zijn zin in als verlosser wordt onthaald. 

Bezette gebieden is een hartverscheurende, maar ook zeer komische roman over het verleden dat toekomst en heden overwoekert, over schuldige affaires op onschuldige plekken, en onschuldige affaires op schuldige plekken.

Een speciale cover. Het is een hardcover en het hoesje is dus best speciaal vind ik. Die kleuren kom je niet vaak tegen, die lichtheid op een cover en in elk geval valt hij erg op. In de boekenhandel ga je er meteen even naartoe om hem te bekijken.

Ik had nog niets gelezen van deze auteur. Ook geen columns dus ik ben compleet zonder mening begonnen aan dit boek. Tijdens het lezen kwam ik wel erg verschillende meningen tegen op recensie-sites. Dit is een auteur waar je ofwel van houdt ofwel vind je hem absoluut helemaal niets.

‘Michette is uitgesproken, ze gaat op haar bed zitten, naast haar psychiater en slaat dan een arm om hem heen. Zo blijven ze een tijd zitten tot Kadoke opstaat en naar het raam loopt.’

Het verhaal begint even absurt als het eindigt. Je wordt vanaf de eerste pagina in het verhaal gesmeten en er is geen tijd om na te denken want het tempo ligt enorm hoog. Positief is wel dat dit het hele boek door zo blijft, op geen enkel ogenblik zwak het tempo af, punten voor dit. Voor je het weet heb je alle pagina’s verslonden, is het boek uit en moet je even laten bezinken wat je net gelezen hebt 

‘In de keuken gaat hij op een kruk zitten. Hij beseft dat hij nog niet van Michette af is, hij zal nooit van haar af zijn, ze zal ervoor zorgen dat hij haar altijd zal blijven herinneren, daarvoor heeft ze nu al gezorgd.’

Nu het verhaal, again, dat is een liefde- haat relatie. Sommige stukken zijn zo mooi, perfect verwoord en omschreven maar... Sommige stukken zijn er los over zoals wij hier zeggen. Meerdere keren had ik een ‘want what...’ moment of dacht ik  ‘wtf ben ik nu eigenlijk aan het lezen?’.
Ook dit wil ik als een positief iets zien.

Ik ben enorm verrast door deze auteur, ga zeker vorig werk van hem lezen en sluit mij aan bij de mensen die fan zijn van zijn boeken en schrijfstijl. Deze bezette gebieden is voor mij een boek vol absurdheid, donkere momenten, humor en zoveel meer. 

  • Auteur(s) : Arnon Grunberg
  • Uitgeverij : Lebowski
  • ISBN : 9789048837014
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Hardcover
  • Aantal pagina's : 432
  • Verschijningsdatum : jan2020

Het bloemenmeisje - Anya Niewierra (l.s Amsterdam)

Nina ontmoet haar tweelingzus voor het eerst op 43-jarige leeftijd. Als die zus vervolgens verdwijnt, komt ze op het spoor dat haar uiteindelijk naar de moordenaar van haar moeder zal brengen.

De 43-jarige Franse kruidenarts Nina Fleurie leidt een teruggetrokken bestaan in de Pyreneeën. Haar afgezonderde leven verandert wanneer zij bezoek krijgt van een Nederlandse vrouw. Deze Théa Wanders blijkt haar tweelingzus, van wie zij als baby werd gescheiden.

Théa had een gelukkige jeugd in Maastricht terwijl Nina tot haar veertiende door haar moeder Mia werd verstopt in de desolate Pyreneeën. Hier schiep de gevoelloze Mia een eigen religie en leerde Nina dat mensen Duivels zijn.

Als haar moeder vervolgens wordt vermoord, wordt de verwilderde Nina gevangen en meegenomen naar de bewoonde wereld, waar ze nooit Ă©cht aardt. Pas met de komst van haar tweelingzus voelt Nina zich voor het eerst verbonden met een mens. Maar dan verdwijnt ThĂ©a. De wanhopige Nina start een zoektocht die leidt naar het bizarre verleden van haar moeder Ă©n haar moeders moordenaar…

Het bloemenmeisje van Anya Niewierra is een zinderende psychologische thriller over moederschap, verraad en menselijk onvermogen.

Wat een cadeautje was dit boek, letterlijk en figuurlijk. Wanneer dit boek op de mat viel was het met mooi matching inpakpapier en zat er een super leuke boekenlegger in die vol zaadjes zit en je dus kan planten. Perfecte start en kennismaking met het boek.

Schrijfstijl is vlot, toegankelijk en het neemt je mee. Dit is zo een boek dat je in een keer wil uitlezen, gewoon omdat het je zo vlot meeneemt.

Bij het begin van het boek zie je een lijst met personages, laat je niet afschrikken, het is handig maar dankzij de manier waarop de auteur schrijft niet nodig. So no worries, je gaat niet tig keer naar die pagina met personages moeten terug bladeren. 

‘Pas een jaar later kreeg je een naam. Dat was nadat alle instanties hadden bevestigd dat je administratief nog niet bestond. We noemden je Nina Fleurie. Het bloemenmeisje.’

Je wordt echt meteen in het verhaal gesmeten, gedropt als het ware. Das even wennen maar door dit hoge tempo blijf je wel vlot lezen. Er is naar het midden van het boek een klein ‘dipje’ waar het iets minder vlot lijkt te lezen maar storen doet het niet want naar het einde toe komt alles weer op tempo.

Het verhaal is wat de flaptekst je zegt en dat laat ik je zelf ontsteken. Maar ik geef wel mee hoe heerlijk de omschrijving van de plaatsten is geschreven. Zoals bv de Belgische Ardennen of te lezen hoe geuren herinneringen opwekken of hoe je geuren kan beschrijven.

Een letterlijk en figuurlijk cadeautje dat ik in de brievenbus kreeg met deze lees, enkele uren ontspannende spanning. Een solide thriller heeft Anya Niewierra geschreven met deze ‘het bloemenmeisje’.

‘Ze trekt me mee. We wurmen ons langs enkele gasten. Ik steek mijn neus omhoog en adem in. Zoveel geuren, ik krijg ze niet gevangen.’ 

Ik had ook het geluk om de meest cliché vraag ever aan de auteur te stellen dus dat geeft ik jullie ook nog even mee.

‘Waar haalde je de inspiratie voor dit boek, erg clichĂ© I know, maar het concept is toch niet zo alledaags dus ben ik erg benieuwd.’
  • Ik haal mijn inspiratie uit plekken, ontmoetingen en gebeurtenissen die me raken, positief of negatief. Die gaan dan 'gisten' in mijn hoofd. Ik blijf daar dan over nadenken en uiteindelijk ga ik 'tunnelen' en voel ik dat ik erover wil schrijven.

  • Auteur(s) : Anya Niewierra
  • Uitgeverij : Luitingh Sijthoff
  • ISBN : 9789024581689
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 384
  • Verschijningsdatum : jan2020






Finse dagen - Herman Koch (ambo|anthos)

Finse dagen is de nieuwe roman van Herman Koch, auteur van onder andere Het diner en De greppel. In Finse dagen keert koch terug naar Finland en zijn jeugd in Amsterdam-Zuid.

Finse dagen van Herman Koch is een indringende roman over rouw, volwassen worden en over wat je woorden moet geven en wat beter verzwegen kan blijven.

Op feestjes en tijdens etentjes wordt Herman Koch vaak op meewarige toon gevraagd naar zijn "Finse periode'. Hij doet er zelf ook lacherig over, en dat heeft alles te maken met de ongeloofwaardigheid van zijn verblijf in Finland. Een lange, onhandige jongen van negentien die ervoor kiest om op een zeer afgelegen plek op het land en in de bossen te gaan werken. Het klinkt wellicht romantisch, maar dat was het niet. Zijn moeder was kort ervoor overleden en Herman ging erheen om weg te zijn van zijn vader en diens nieuwe vriendin, en om uit te stellen wat hij eigenlijk allang wist.

Veertig jaar later is Koch terug in Finland en stuit hij op een dichtbundel die expliciet verwijst naar zijn eerdere verblijf. Niet langer kan hij deze periode afdoen met een grap. Hij neemt zijn eigen geschiedenis onder de loep, onderzoekt hoe herinneringen werken en hoe hij dit verhaal kan vertellen zonder de werkelijkheid te besmeuren.

Ik val meteen met de deur in huis, dit is absoluut, zonder twijfel, mijn favoriete Herman Koch! Wat een boek, zo mooi geschreven. Ik ben helemaal fan en laaiend enthousiast.

De cover is mooi, lijkt simpel, is dat niet. Binnenin kan je een leuk detail in verband met de cover terugvinden. Dat heeft toch steeds, als echte booknerd, een meerwaarde. 

'Nog meer dan een boek vol herinneringen is dit een boek vol ontbrekende herinneringen en dat is ook direct het bijzondere.' - Trouw

Voor mij persoonlijk, is dit boek ‘rustiger’ geschreven. En daardoor komt elke herinnering of elke niet-herinnering zo mooi in beeld. Als je leest dat zijn vrienden hem soms niet geloven, dan geloof je dat ook maar ondertussen geloof je hem wel.

Deze roman grijpt je gewoon meteen, ik had de grootste moeite om hem aan kant te leggen. Niet zozeer in de zin van ‘ik moet weten hoe dit verder gaat’ maar eerder in de zin dat wat ik las stuk voor stuk mooie woorden en zinnen zijn. 

'Finse dagen is misschien wel Herman Kochs beste roman.' - Het Parool

Ik durft te zeggen dat Herman Koch niet mijn favoriete auteur is. Zijn schrijfstijl of de manier van verhalen vertellen ligt me niet denk ik maar... dit boek is mijn eerste 5/5 van 2020! 

Sommige zinnen in het boek zijn zo ongelooflijk mooie, sommige stukken zijn zo perfect omschreven, die gevoelens van rouw, van wel of niet zeggen, heerlijk mooi geschreven.

Ik hoef dus niet te zeggen dat deze nu al in mijn top 10 van 2020 zal staan en ongetwijfeld zal blijven staan. 

'Niemand gelooft hem, noteert hij in de sterke proloog van de roman, wanneer hij vertelt over de maanden die hij doorbracht in Finland, als jonge man van negentien.[...] Dat Koch de roman deze week in interviews zijn „belangrijkste" boek noemde, wil ik daarom ook wel geloven.' - NRC


  • Auteur(s) : Herman Koch
  • Uitgeverij : Ambo|Anthos
  • ISBN : 9789026341069
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 288
  • Verschijningsdatum : jan2020
Nacht in Caracas - Karina Sianz Borgo (Meulenhoff)

Een krachtig literair debuut dat het menselijke aspect van geweld en armoede belicht. Een bestseller in Spanje - vijf herdrukken binnen een maand - en de roman zal in 24 landen verschijnen.

Caracas, Venezuela. Adelaida Falcon staat voor een open graf. Ze is helemaal alleen, buiten het gezelschap van de begrafenisondernemers en een priester dan, en begraaft haar moeder, de enige familie die ze ooit had.

Verdoofd door rouw keert ze terug naar het appartement dat zij en haar moeder deelden. Elke nacht verzegelt ze de ramen met tape om te voorkomen dat het traangas waarmee de demonstranten buiten worden bestreden naar binnen komt. Als plunderaars die zich voordoen als revolutionairen haar huis willen bezetten, verweert Adelaida zich en wordt ze in elkaar geslagen. Het is het begin van een gevecht om te overleven in een land in vrije val, waar geweld en anarchie de boventoon voeren en burgers tegen elkaar worden opgezet.

Nacht in Caracas is het krachtige verhaal van een vrouw die wordt geconfronteerd met de meest extreme omstandigheden en een ijzingwekkende herinnering aan hoe snel sociale omstandigheden kunnen veranderen, overal, op ieder moment.

Ik mocht van uitgeverij Meulenhoff dit boek lezen, waarvoor dank.

Meulenhoff en zijn covers, een van hun sterke punten. Niet alleen ben je vrij zeker van een sterk boek bij deze uitgeverij, qua covers zijn ze ook steeds top. Meestal hardcovers en steeds erg mooi zonder hun hoesje. Ook dit boek is erg mooi.

De schrijfstijl is erg mooi, rauw, literatuur. Literatuur zoals het hoort te zijn. De beschrijvingen van de aanvallen met traangas, de machteloosheid, je kan met momenten de angst voelen, horen.

Naar de personages toe is de schrijfstijl dan weer minder, ik kon maar geen band met ze krijgen. Het was niet speciaal minder gedetailleerd geschreven maar vooral erg ‘vlak’. 

‘Als ik nog in het meervoud over die dag spreek dan is dat uit gewoonte, omdat het soldeer van de jaren ons heeft samengesmolten als de delen van een zwaard waarmee we elkaar verdedigen.’

Het verhaal is daarentegen heftig en met tijden denk je hoe iemand in hemelsnaam kan leven en functioneren in die omstandigheden. Maar het greep me niet zoals ik verwacht had. Het boek is te kort, zo voelt het aan. Meer details en 100 pagina’s langer hadden best ok geweest.

Het is een geweldig verhaal, maar het had veel meer potentieel, er zit veel meer in. Meer voor de personages, meer details, meer. Dat neemt niet weg dat het wél heel literair geschreven is en dat is, persoonlijk, erg mooi om te lezen. 3.5/5

  • Auteur(s) : Karina Sainz Borgo
  • Uitgeverij : J.M. Meulenhoff
  • ISBN : 9789029093538
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Hardcover
  • Aantal pagina's : 224
  • Verschijningsdatum : jan2020

De pers over nacht in Caracas

"Hoge literatuur die stamt uit woede en ontworteling. Precies de plek waar goede verhalen vandaan komen.' La Razon

"Een uitstekende beschrijving van de tegenstelling tussen de wil om te leven en de afkeer van de realiteit.' Heraldo de Aragon

"Een samenspel van geweld en schoonheid.' Vozpopuli

"De literaire knaller van het jaar.' El Confidencial

"Een indrukwekkend boek.' La Ventana, Cadena SER

"Dit boek zal overal voor gesprekken zorgen en bejubeld worden. Dit belooft de roman van het jaar te worden.' Más de uno, Onda Cero

"Sainz Borgo gebruikt metaforen die tot leven komen, heeft een verfijnde smaak en schrijft intellectueel uitdagend.' Babelia

"Een magistrale roman.' La Reppublica
Niemand zoals hij - Lucia van den Brink (Ambo|Anthos)

Niemand zoals hij, de debuutroman van Lucia van den Brink, is een ontroerend verhaal over de reis van een eenzame kleindochter op zoek naar haar opa, vol karate en origami.

Renke heeft haar opa Pieter al een tijd niet gezien als ze op een dag pakketjes van hem ontvangt, met Post-its, origami kraanvogels en dagboekfragmenten. 

Opa Pieter is naar Japan vertrokken nadat hij gediagnosticeerd was met de spierziekte ALS. Waar Renke alle tijd van de wereld heeft, weet hij dat zijn dagen geteld zijn. Hij probeert er het beste van te maken en wil karatetraining volgen bij zijn vriend Yamada. Doordat hij langzaamaan afscheid moet nemen, krijgt de schaduwzijde van zijn persoonlijkheid soms de overhand. 

Als Renke haar baan verliest, reist ze opa achterna in een ultieme poging hem nog te leren kennen. In Nederland was ze dagelijks bezig met het delen van haar leven op haar blog en socialmediakanalen, maar tijdens haar reis komt ze er juist achter dat niet alles te delen valt. Hoe graag ze dat ook wil. 

Niemand zoals hij van Lucia van den Brink is een prachtige, sprankelende roman over de breuklijnen in ieders leven, van een jong en veelbelovend talent.

Ik weet eigenlijk niet meer hoe exact ik het bestaan van dit boek ontdekte, maar het was vroeg en ik was meteen verkocht. Dankzij Instagram en de super sympathieke Lucia (ik ben zeker dat mijn enthousiast gezeur er ook voor iets tussen zit, no shame trouwens.) zat het boek deze week in de brievenbus. 

Soms kan je een cover bekijken en weten, ja dit boek gaat goed zijn, en dat gevoel had ik instant bij deze. Die zwarte cover met mooie kraanvogels, het roze, de titel, ik zou en moest dik boek zo snel mogelijk lezen.

‘Het is een gevouwen kraanvogel. Origami. Een kraanvogels zoals opa die vroeger voor haar maakte.’

Extra pluspunt, de flaptekst. Die had ik zelfs nog niet gelezen dus toen ik die las, nog meer enthousiasme. Dit zijn boeken die ik graag lees, een verhaal waarvan je weet dat het niet all happy and joy is. ALS en trouwens een heftig iets om over te schrijven en was erg benieuwd hoe dat overgebracht ging worden.

De auteur heeft een vlotte schrijfstijl en slaagt er in die vlotte schrijfstijl in om mooi zinnen te maken die je even doen stoppen met lezen. Je even doen nadenken over deze mooie zinnen en hun betekenis en een post-it doen kleven omdat je deze wil onthouden.

Het boek is opgedeeld ik het lezen van Renke haar verhaal, het heden en de fragmenten van opa Pieter. Waar de hoofdstukken bij Renke gewoon lopen van 1,2,... hebben de hoofdstukken van Pieter een titel, erg aangrijpend vind ik dit. 

‘De laatste keer dat ik een dagboek schreef, was ik vijftien. Ik was vergeten hoe moeilijk het is om te beginnen.’

Over het verhaal ga ik niet meer uitwijken dan dat Renke aan een kruispunt in haar leven is gekomen en net dan berichtjes ontvangt van haar opa Pieter. Haar opa heeft ALS en houdt sinds de diagnose een dagboek bij en die fragmenten ontvangt Renke.

De rest van het verhaal moet je zelf lezen, ontdekken. Wat ik wel kwijt wil is hoe Lucia erin geslaagd is om alles zo mooi in elkaar te doen vloeien. Hoop, liefde, verdriet, rouw, doorzetten,... 
Een bepaald stuk in het boek zal nu al een van mijn favorieten ooit zijn. 

Een ongelooflijk heerlijk mooi boek. Het aftellen absoluut meer dan waard. Enorm mooi geschreven, enorm eerlijk maar respectvol opgetekend wat ALS met een lichaam en mens doet. Dit is een sterk debuut, een boek dat ik zeker zal herlezen net zoals ik toekomstig werk van deze auteur met evenveel enthousiasme zal lezen. 4/5 voor deze ‘niemand zoals hij’.

  • Auteur(s) : Lucia van den Brink
  • Uitgeverij : Ambo|Anthos
  • ISBN : 9789026347573
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 240
  • Verschijningsdatum : jan2020

Een veld vol klaprozen - Deborah Carr (HarperCollins)

Twee eeuwen. Twee liefdes. Een verborgen geschiedenis.

De jonge verpleegster Gemma worstelt met trauma's die ze door haar baan in de zorg heeft opgelopen. Om hieraan te ontsnappen besluit ze te helpen met de renovatie van een vervallen boerderij in Doullens, een klein stadje in de buurt van de Somme, Frankrijk.
Op een van de eerste dagen vindt Gemma in een dichtgetimmerde kast een blik, omwikkeld in oude kranten. Het blik bevat een schat aan geheime brieven, die vertellen over het liefdesverdriet van de jonge verpleegster Alice Le Breton, vrijwilliger bij een meldpunt voor oorlogsslachtoffers vlak bij de frontlinie in de Eerste Wereldoorlog.
Zowel in het heden als tijdens de gruwelijke oorlogsjaren vinden beide vrouwen de kracht en moed om zich zelfs in de moeilijkste tijden staande te houden. Uiteindelijk zijn het de woorden en de onvoorwaardelijke liefde van Alice voor haar minnaar aan het front die Gemma weer kracht geven en haar laten inzien wat het ware leven betekent.

Bedankt HarperCollins voor dit recensie-exemplaar. 

De cover is zo een cover waardoor je duidelijk weet welk boek je in handen hebt en zal gaan lezen. Alle elementen die je gaat tegenkomen zijn aanwezig en de sfeer die de cover uitstraalt is ook exact wat je krijgt. 

De schrijfstijl is ongewoon vlot, je vliegt door het boek. Hem wegleggen is daardoor quasi onmogelijk. Ik begon in de vroege avond en als ik de mogelijkheid had gehad was hij diezelfde avond absoluut uit geweest.

Het verhaal is opgedeeld in twee delen. Een deel met Gemma haar verhaallijn, die struggled zichzelf door leven en neemt tijd om te beslissen wat ze nu wil met en in haar leven, en een deel met Alice haar verhaal wiens brieven Gemma gevonden heeft.

Ik moet eerlijk zijn, Gemma haar verhaallijn had voor mij zelfs niet zo uitgebreid moeten zijn. Het verhaal van Alice is namelijk zo sterk en mooi om te lezen dat de storyline van Gomma niet echt een meerwaarde is. Op sommige momenten stoorde de switch naar Gemma het verhaal zelf even. 

Dit is gewoon een heerlijk mooi boek om te lezen, niet meer en niet minder. Een absolute ontspannende lees die je meeneemt doorheen de oorlogsjaren van Alice en de zoektocht van Gemma. Ik geef hem een 4/5 omdat ik zo ontspannen werd van deze lees en daardoor zo genoten heb van dit verhaal.

  • Auteur(s) : Deborah Carr
  • Uitgeverij : Harpercollins
  • ISBN : 9789402704167
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 366
  • Verschijningsdatum : jan2020