Niemand zoals hij - Lucia van den Brink (Ambo|Anthos)
Niemand zoals hij, de debuutroman van Lucia van den Brink, is een ontroerend verhaal over de reis van een eenzame kleindochter op zoek naar haar opa, vol karate en origami.
Renke heeft haar opa Pieter al een tijd niet gezien als ze op een dag pakketjes van hem ontvangt, met Post-its, origami kraanvogels en dagboekfragmenten.
Opa Pieter is naar Japan vertrokken nadat hij gediagnosticeerd was met de spierziekte ALS. Waar Renke alle tijd van de wereld heeft, weet hij dat zijn dagen geteld zijn. Hij probeert er het beste van te maken en wil karatetraining volgen bij zijn vriend Yamada. Doordat hij langzaamaan afscheid moet nemen, krijgt de schaduwzijde van zijn persoonlijkheid soms de overhand.
Als Renke haar baan verliest, reist ze opa achterna in een ultieme poging hem nog te leren kennen. In Nederland was ze dagelijks bezig met het delen van haar leven op haar blog en socialmediakanalen, maar tijdens haar reis komt ze er juist achter dat niet alles te delen valt. Hoe graag ze dat ook wil.
Niemand zoals hij van Lucia van den Brink is een prachtige, sprankelende roman over de breuklijnen in ieders leven, van een jong en veelbelovend talent.
Ik weet eigenlijk niet meer hoe exact ik het bestaan van dit boek ontdekte, maar het was vroeg en ik was meteen verkocht. Dankzij Instagram en de super sympathieke Lucia (ik ben zeker dat mijn enthousiast gezeur er ook voor iets tussen zit, no shame trouwens.) zat het boek deze week in de brievenbus.
Soms kan je een cover bekijken en weten, ja dit boek gaat goed zijn, en dat gevoel had ik instant bij deze. Die zwarte cover met mooie kraanvogels, het roze, de titel, ik zou en moest dik boek zo snel mogelijk lezen.
‘Het is een gevouwen kraanvogel. Origami. Een kraanvogels zoals opa die vroeger voor haar maakte.’
Extra pluspunt, de flaptekst. Die had ik zelfs nog niet gelezen dus toen ik die las, nog meer enthousiasme. Dit zijn boeken die ik graag lees, een verhaal waarvan je weet dat het niet all happy and joy is. ALS en trouwens een heftig iets om over te schrijven en was erg benieuwd hoe dat overgebracht ging worden.
De auteur heeft een vlotte schrijfstijl en slaagt er in die vlotte schrijfstijl in om mooi zinnen te maken die je even doen stoppen met lezen. Je even doen nadenken over deze mooie zinnen en hun betekenis en een post-it doen kleven omdat je deze wil onthouden.
Het boek is opgedeeld ik het lezen van Renke haar verhaal, het heden en de fragmenten van opa Pieter. Waar de hoofdstukken bij Renke gewoon lopen van 1,2,... hebben de hoofdstukken van Pieter een titel, erg aangrijpend vind ik dit.
‘De laatste keer dat ik een dagboek schreef, was ik vijftien. Ik was vergeten hoe moeilijk het is om te beginnen.’
Over het verhaal ga ik niet meer uitwijken dan dat Renke aan een kruispunt in haar leven is gekomen en net dan berichtjes ontvangt van haar opa Pieter. Haar opa heeft ALS en houdt sinds de diagnose een dagboek bij en die fragmenten ontvangt Renke.
De rest van het verhaal moet je zelf lezen, ontdekken. Wat ik wel kwijt wil is hoe Lucia erin geslaagd is om alles zo mooi in elkaar te doen vloeien. Hoop, liefde, verdriet, rouw, doorzetten,...
Een bepaald stuk in het boek zal nu al een van mijn favorieten ooit zijn.
Een ongelooflijk heerlijk mooi boek. Het aftellen absoluut meer dan waard. Enorm mooi geschreven, enorm eerlijk maar respectvol opgetekend wat ALS met een lichaam en mens doet. Dit is een sterk debuut, een boek dat ik zeker zal herlezen net zoals ik toekomstig werk van deze auteur met evenveel enthousiasme zal lezen. 4/5 voor deze ‘niemand zoals hij’.
- Auteur(s) : Lucia van den Brink
- Uitgeverij : Ambo|Anthos
- ISBN : 9789026347573
- Taal : Nederlands
- Uitvoering : Paperback
- Aantal pagina's : 240
- Verschijningsdatum : jan2020
0 reacties:
Een reactie posten