Op zoek naar Ida | Nathalie le Blanc


 Op zoek naar Ida - Nathalie le Blanc (Peckelmans)


‘Dit is Ida. Herken jij de vrouw op dit schilderij? Dan willen wij graag van jou horen.’ Op de televisie ziet Cato het beeld van een jonge vrouw voor een raam waar zonlicht doorstroomt. De zoon van wereldvermaard schilder Alexander Halow vertelt in een talkshow dat hij op zoek is naar het model dat zijn vader decennia geleden schilderde. En ja, Cato en haar familie kennen dat beeld, want ze hebben een foto van hun mémé Ida die exact lijkt op het schilderij. 


Op een vergadering in het Brusselse museum, waar de onlangs overleden Halow binnenkort een overzichtstentoonstelling heeft, leert Cato naast de interessante directeur Toon ook de knappe Rik kennen, die zijn eigen link met het schilderij claimt. De zoektocht naar Ida gooit Cato’s leven overhoop en niet alleen omdat haar familie misschien een meesterwerk in handen krijgt. 


15 mei 1940. Duitse troepen zijn België binnengevallen en terwijl de bommen op Oostende vallen, vlucht vissersdochter Ida Laga met haar familie het Kanaal over. Na een tussenstop in Londen komen de Laga’s in Wales terecht. Als Ida na een zwaar bombardement op de stad Cardiff huilend op een bankje in het park zit, krijgt ze van een hoffelijke jongeman met een wandelstok een zakdoek om haar tranen te drogen. 


Een blind date met een boek, dat voorstel kreeg ik en de begeleidende woorden dat het om een heerlijke liefdesroman ging om alvast in de zomerstemming mee te komen. Als ik van geschiedenis, kunst, liefde en mysterie hou, zat ik sowieso goed bij dit boek. Laat dat nu net dingen zijn die me aanspreken dus mijn eerste blind date met een boek was/is een feit.


Als de flap je niet overtuigen kan, dan doet de prachtige cover dat wel. De kleuren zijn zo mooi, de dame op de cover, het schilderij. Heel dit boek schreeuwt inderdaad dat het om een intens liefdesverhaal gaat. 


‘‘Dat.’ Cato zegt het luidop, ook al was ze dat niet van plan. ‘Dat herken ik. Ik heb een prachtig appartement, maar er is niemand voor wie ik de koelkast moet vullen.’ Ze neemt een slok van haar thee. ‘Ik heb zoveel liefde in mij en ik weet me er geen raad mee.’


Nathalie me Blanc schrijft dit het verhaal van Cato en Ida met een zeer vlotte pen. De auteur zorgt er door die manier van schrijven, beeldend met momenten, voor dat je echt gedreven bent om te weten die die vrouw nu is op het schilderij. De hoofdstukken wisselen tussen heden en verleden, tussen Cato en Ida.


Cato herkent de vrouw op het schilderij en terwijl ze mee op zoek gaat naar het hele verhaal, zoekt ze ook haar weg naar liefde. Het karakter van Cato sprak me zeker aan, het zorgt voor leuke en iets gênantere momenten tijdens haar zoektocht naar liefde.


‘Ida sluit haar koffer en kijkt de kamer rond. Al achttien jaar is dit het centrum van haar universum, en ze heeft geen idee wanneer ze hier weer zal slapen.’


Ida, de oma van Cato, haar verhaallijn start wanneer ze moeten vluchten voor de oorlog. Hun vlucht brengt hen naar Engeland en zo krijgt het verhaal vorm van wie Ida is, wie de kunstenaar is en wie de Ida op het schilderij is. 


Een boek over een schilderij, een oproep, heden, verleden, Cato, Ida en vooral liefde. Al deze elementen zijn bedekt met de zowel de ernst van de situatie, als liefde, als de nodige portie humor. Een geslaagde blind date.



Over de auteur:

Was nieuwsgierigheid een olympische sport, dan won Nathalie Le Blanc er medailles in. Dat is handig voor haar job als journalist bij Knack Weekend, waar ze haar favoriete vraag – waarom? – dagelijks mag stellen. Als journalist moet ze zich strikt aan de feiten houden, maar als auteur mag ze haar fantasie de vrije loop laten. Een gesprekje met een onbekende op straat, een fragment van een documentaire, de verhalen van de mensen om haar heen of een herinnering, alles voedt haar verhalen. Om Amerikaanse politieseries vrij te citeren: anything you say, can and will be used in haar romans.


0 reacties:

Een reactie posten