De beschermheilige van zwangere meisjes | Ursula Hegi


 De beschermheilige van zwangere meisjes - Ursula Hegi (uitgeverij Orlando)


In de zomer van 1878 strijkt Circus Ludwig, tot grote vreugde van de lokale bevolking, neer op het Duitse eiland Nordstrand. De zwangere meisjes van het Sint-Margaretha’s Tehuis Voor Ongehuwde Moeders haasten zich samen met de nonnen die voor hen zorgen naar de voorstelling. Maar dan eist een vloedgolf vanuit de Noordzee – zoals eens in de honderd jaar voorkomt – met brullend geweld drie kleine kinderen op. Er waren die dag drie moeders op het strand: Lotte, die haar kinderen verliest; Sabine, naaister bij het circus, die samen met haar geestelijk gehandicapte dochter de tragedie ziet gebeuren; en Tilli, zelf nog een kind, die later die dag in het tehuis haar baby ter wereld brengt. De drie vrouwen gaan meer voor elkaar betekenen dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden. 


Met De beschermheilige van zwangere meisjes tekent Ursula Hegi op meesterlijke wijze een hartverscheurend mooi portret van huwelijk en moederschap, en van hoe vrouwen elkaar overeind houden als de grond onder hun voeten wordt weggeslagen.


De cover van dit boek verraad eigenlijk niets over het verhaal. Het toont je de toppen van de circustent, een woeste zee, donkere lucht maar meer is er niet uit af te leiden en dat is goed. Dit boek is te bijzonder om je te laten leiden door de cover.


De auteur hanteert een schrijfstijl die je ofwel heel erg ligt, die je op het randje van geniaal gaat vinden of je gaat er absoluut helemaal niets aan vinden. Ik persoonlijk kon die manier van schrijven, de manier waarop het verhaal ingedeeld is enorm appreciëren. Het is een heel bijzondere en speciale stijl en ik hou er enorm van. 


‘Als je aan de Noordzee opgroeit, heb je er respect voor, je kent hem zoals je je eigen ademhaling kent. Dat begint al als je leert zwemmen nog voor je kunt lopen, en je onder de ene golf door duikt en je je kleine vingers in het silt steekt voordat de volgende je meesleurt.’


Een woeste golf slokt drie kinderen van Lotte op. Sabine - die een verstandelijk gehandicapte dochter heeft, Heike - is er neergestreken met circus Ludwig en helpt zoeken. Tilli, een heel jong zwanger meisje dat in het Sint-Margaretha’s Tehuis Voor Ongehuwde Moeders woont, is ook op de plek van het onheil.


In dit verhaal ga je ontzettend veel personages zien komen en gaan, maar ze hebben elk hun verhaal. Waar de ene misschien gaat vinden dat er niet voldoende tijd besteed is aan een enkel personage, vind ik de balans perfect. Iedereen kreeg voldoende tijd, achtergond om alles heel mooi in elkaar te doen passen.


‘Tilli wou dat ze kon gaan liggen. Toen ze die ochtend vroeg in de greep van trage krampen wakker werd, had ze er niets over tegen zuster Franziska gezegd. Straks, dacht ze. Ik zeg het straks.’


Deze drie vrouwen, drie moeders, zien hoe hun leven vanaf die dag in elkaar verweven geraken. Hoe moeder zijn alles opslorpt wat je in je hebt. Dat je moeder kan zijn zonder kind, dat een kind primeert en dat de liefde voor je kinderen je absoluut gek kan maken.


Het draait ook echt niet alleen rond kinderen, laat je daar zeker niet door afschrikken. Dit boek gaat over zoveel meer. Dit gaat over samen horen, ongeacht wat, dit gaat over recht komen wanneer je genadeloos tegen de grond bent geslagen. Dit gaat over rouw, diepe rouw. Over banden die sterk zijn, vanzelfsprekend zijn ondanks wat mensen zeggen.


Dit verhaal, dit boek, geschreven door de auteur op een heel speciale manier is de moeite waard. Een einde waar je als lezer zelf invult hoe het nu echt is afgelopen. Mooi. Verpletterend, ontroerend mooi. Gewoonweg heel erg mooi. 


  • Auteur(s) : Ursula Hegi
  • Uitgeverij: Uitgeverij Orlando
  • ISBN : 9789493081789
  • Taal : Nederlands
  • Uitvoering : Paperback
  • Aantal pagina's : 272
  • Verschijningsdatum : januari 2021

0 reacties:

Een reactie posten