Covid-19

posted by alexs books and socks on april 27, 2020 No Comments
In tijden van besmetting - Paolo Giordano (De Bezige Bij)

Ik ben niet bang dat ik ziek word. Waarvoor dan wel? Voor alles wat de coronabesmetting kan veranderen. Ik ben bang dat ik ontdek dat de beschaving die ik ken een kaartenhuis is. Dat alles wordt uitgewist. Maar ik ben ook bang voor het tenovergestelde: dat als de angst straks weg is, alles bij het oude is gebleven.

Een urgent, elegant en uiteindelijk hoopvol essay van de auteur van De eenzaamheid van de priemgetallen en over het virus dat ons allen in zijn greep houdt. 

De corona-epidemie dreigt de grootste gezondheidsdreiging van onze tijd te worden. Het legt de verschillende niveaus bloot waarop wij tegenwoordig met elkaar verbonden zijn – het maakt niet uit wie of waar we zijn, wat we nu meemaken gaat voorbij aan landsgrenzen, identiteiten en culturen. De verspreiding van het virus maakt ondubbelzinnig duidelijk hoezeer onze wereld geglobaliseerd is. De epidemie moedigt ons aan de wereldbevolking als één grote samenleving te zien en dwingt ons om in te zien dat individuele keuzes gevolgen hebben voor iedereen. De samenleving waar we ons nu mee bezig moeten houden, is de gehele mensheid. 

De wereldwijde bestsellerauteur Paolo Giordano schreef vanuit zijn wetenschappelijke achtergrond met In tijden van besmetting een glashelder, indringend en belangwekkend betoog.

Glashelder, duidelijk, strak en met momenten emotioneel essay over de Covid-19 epidemie. Een kleine fysica les ter opfrissing van hoe virussen ed werken. Over hoe mensen soms hun egoïstisch denken niet kunnen uitzetten, dat uiteindelijk toch doen, maar te laat.

Als dit boek zijn opwachting had kunnen maken op het moment dat het geschreven is had het misschien zoveel impact gehad dat mensen wat sneller hadden nagedacht. 

Ik heb zoveel te zeggen over deze crisis waar we wereldwijd doorgaan maar doe dat wijselijk niet. Ik merk dat door mijn werk in het ziekenhuis, ik steeds minder en minder respect kan opbrengen voor mensen die enkel maar zeuren en opmerkingen geven over het plan om het gewone leven weer op te starten.

‘Het gaat te traag’ ‘het is te vroeg’ ...
Laat ik dan iedereen even uitnodigen (moest het kunnen) om iemand met Covid naar adem te zien happen, om iemand te horen hoesten of de brancard met het witte laken voorbij te zien komen...

Als dit boekje meteen had kunnen verschijnen had dit een voltreffer geweest en zelfs nu is dit een absoluut te lezen boek. 

0 reacties:

Een reactie posten