Brief van Leonie | Meet the author.

Brief van Leonie - Onno van Gelder Jr. (Ambilicious Llp)

1928. Theo Vanbockstael ontvangt uit onverwachte hoek een brief. Wat volgt is een schets van wat de Groote Oorlog betekende voor iemand aan het front, van de kracht van brieven. Van de verwerking van het trauma dat meer vreet dan goed brengt. Van de herdenking die zo nodig is, maar ook een dubbele kracht in zich heeft.


Onno van Gelder jr., auteur van korte verhalen en monologen, ontving een publieksprijs voor zijn eerste kortverhaal Les Tilleuls.

Ik mocht deze kortnovelle lezen en wat ben ik daar ontzettend dankbaar voor. Dit boek bevat alle emoties en is zo ontzettend mooi.

Net zoals het verhaal is ook de cover erg mooi. Het zwarte, strakke design en een oude foto. Dit had niet meer aantrekkingskracht kunnen hebben op mij. In de boekenhandel haal ik het boek er zo uit door die cover.

Wanneer ik het boek thuis kreeg zat het in een enveloppe die ik sinds mijn kindertijd niet meer gezien had. Een luxueuze crèmekleurige enveloppe met een sierlijk mooi handschrift. Het maakt deze hele boekbelevenis zoveel mooier en compleet.

Zoals de flaptekst al zegt krijgt Theo een brief waarin Leonie hem vraagt haar man te redden. Wanneer de vreugde over het overleven van de oorlog plaatst maakt voor verdriet, nare herinneringen en demonen. 

De auteur maakt met deze krachtige woorden en zinnen, met dit korte fragment waar jezelf ruimte hebt om het verhaal aan te vullen, duidelijk hoe het moet geweest zijn in de tijd van de Grote Oorlog.

Een verhaal dat je hart gebroken achterlaat door de herinneringen die de betrokkenen zich nooit meer willen herinneren. Een verhaal dat je hart verwarmd achterlaat door de verbondenheid die mensen creëren. 5/5





Eerder verscheen van Onno van Gelder Jr. Is het boek 'Passages'.

"Een waar genot om te lezen' recensente Mieke Wijnants *****

"De verhalen uit Passages zijn kleine kunstwerkjes van taal' Veronique's Boekenhoekje

Meet the author Onno van Gelder Jr.
(Lees hieronder nog wat extra info en een kort interview dat ik mocht doen met de auteur.)


Wanneer ik deze auteur ontdekte had ik meteen door dat ik met een aangenaam, symphatiek en intelligent persoon te maken had. iemand die lijkt uit te blinken in alles wat hij doet.

Ook merkte ik enkele raakpunten met Onno van Gelder Jr. Ik spaarde als kind al mijn zakgeld op om boeken te kopen. Wanneer die dan allemaal netjes naast elkaar stonden in de boekenkast, met matching cover dan was dat een klein gelukske. Nu nog kan ik oprecht gelukkig worden om een serie naast elkaar op de boekenkast te zien staan. 

Ook deze auteur is als kind betoverd geweest door reeksen. Hijzelf zal een reeks van 10 boeken maken die qua cover allemaal hetzelfde zijn net zoals hun hoogte, enkel de dikte zal van boek tot boek verschillen.
(https://onnovangelder.com/2019/05/27/een-reeks-van-tien/)

Ik hoef jullie dus niet te vertellen dat ik voor deze reeks een speciaal plaatsje vrij heb gemaakt in mijn boekenkast, een plaatsje voor weer een klein gelukske.
Nu laat jullie even meegenieten van enkele vraagjes die ik mocht stellen aan de auteur,


Hoi Onno, Ik heb enkel vraagjes voor jou, als het mag?!
  • Met plezier. Spannend. Ik beeld mij een gezellige locatie in, een kop stomende verse zelf gemaakte chocolademelk en een gebakje in.

Ik heb via mail al wat info over dat dit een reeks zal worden (waar ik enorm naar uitkijk trouwens) dus is mijn eerste vraag of de reeks id stijl van ‘Brief van Leonie’ zal zijn?
  • Ieder verhaal in de reeks zal apart staan. Andere personages, andere verhalen, andere tijdstippen, andere thema's. 'Meneertje Wiegel' zal dus niet starten vanaf een brief. Ik merk wel dat er een rode draad doorheen mijn werk komt: nostalgie, totale of gedeeltelijke eenzaamheid. Telkens anders verpakt. Waar je in Brief van Leonie een traantje kan wegpinken, zal je in Meneertje Wiegel eerder gegrepen worden door een spanning die langzaam opgebouwd wordt.

Wat was je inspiratie om deze kortnovelle te schrijven en om dit op deze manier te schrijven?
  • Oorspronkelijk was de kortnovelle een monoloog. Maar ook een opdracht voor de culturele slotherdenking van WO I. Op de eerste vergadering vernam ik dat The Last Post op doedelzak gespeeld zou worden. Dat was mijn trigger. Vanaf wanneer begon men in Ieper dagelijks die Last Post te spelen? Dan heb ik veel gelezen, opgezocht, notities genomen. Alle feiten in het verhaal zijn bestaand, de personages zijn fictief. Gezien het een opdracht was voor Oostende, ook mijn stad, wou ik het personage in Oostende situeren. Ik wou het hebben over wat herdenking doet met iemand, over hoe mensen met trauma's omgaan en natuurlijk ook nog een stukje over de oorlog zelf. Tijdens de vier jaar culturele herdenking stond ik zelf in een twaalftal producties gerelateerd aan WO I. Op die manier kreeg ik ook via voorbereiding in 2013 foto's van 'les gueules cassées' te zien, beelden die op mijn netvlies zijn gebrand. Dit was ook een trigger bij het schrijven van Brief, ik wou het verhaal in de medische sfeer situeren. En dan begin je te denken: hoe link ik het monument en de ceremonie in Ieper aan het monument in Oostende? En plots is er dan die inval van een brief.

Hoe voel je je als een verhaal is afgerond (als lezer heb je na lezen van dit boek een pijnlijk mooi gevoel, ik vraag mij steeds af hoe dit voor de auteur moet voelen)
  • Euforisch. Gelukkig. Heel blij dat alle ideeën, na veel en hard werken, eindelijk hun plaats in het verhaal en op het papier gevonden hebben. Dat is toch voor mij zo. Ik weet niet of iedere schrijver zich zo voelt. 

In verband met de cover en de stijl van het boek (helemaal mijn stijl trouwens) is dat iets waar je zelf veel inbreng over hebt? 
  • Heel blij dat je de cover graag ziet. Ik mag mij zeer gelukkig prijzen dat mijn uitgever mij daar zeer vrij in laat en mij bij mijn keuzes en voorstellen met kennis van zaken raad geeft. Het zou voor mij ook niet lukken mocht ik geen inspraak hebben. Ik heb altijd een totaalbeeld in mijn hoofd en dat heeft te maken met mijn andere professionele bezigheden als acteur en theatermaker die ik al langer beoefen. Vooral bij het regisseren denk ik ook het totale plaatje uit.

Waar schrijf jij het liefst?
  • Thuis omringd door mijn eigen spullen waar veel herinneringen aan vast hangen, voorwerpen die mij inspireren, foto's. Dicht bij mijn eigen uitgebreide koffie- en theevoorraad. Ik heb verschillende hoekjes waar ik kan schrijven. Afhankelijk van het moment van de dag en de lichtinval kies ik waar ik ga zitten. Van zodra de temperatuur het toelaat schrijf ik buiten op mijn terras. Als ik op verplaatsing schrijf dan liefst op een plaats die geschiedenis ademt of mijn fantasie prikkelt. 

Zo, nu hebben jullie ook wat extra wistje datjes over Onno van Gelder Jr. 

(Ik hoop dat jullie net zo gaan genieten van deze kortnovelle als ik. Op 22 november 2019 komt het tweede boek van de reeks uit ‘Meneertje Wiegel’. Uiteraard zal ik dan ook een blog plaatsen over dit ongetwijfeld mooie boek weer.)

1 opmerking:

  1. Dankjewel voor de prachtige recensie en interview. Tot een volgende keer. Veel groetjes, Onno jr.

    BeantwoordenVerwijderen