Jaloezie - Sofie Sarenbrant (Luitingh-Sijthoff)
Emma Sköld, de rechercheur uit Berouw, is terug. Maar dit keer ligt ze in het ziekenhuis, zonder haar geheugen en haar pasgeboren kindje.
Wanneer rechercheur moordzaken Emma Sköld wakker wordt in het ziekenhuis, heeft ze geen idee wat er gebeurd is. Het laatste wat ze zich herinnert is dat ze haar vier weken oude dochter achterliet bij haar vriend Kristoffer om naar de stal te gaan. Emma komt erachter dat ze vijf maanden in een coma heeft gelegen na een ongeluk bij het paardrijden. Terwijl Emma bewusteloos was, heeft Kristoffers ex-vriendin Hillevi de rol van invalmoeder op zich genomen, een rol die ze niet graag wil opgeven. Om een oogje in het zeil te houden bij Emma, gaat Hillevi in het ziekenhuis werken. Op de intensive care wordt Emma nauwlettend in de gaten gehouden door de beveiliging, maar wanneer ze haar verplaatsen naar zaal 73 kan iedereen dichterbij komen. Emma krijgt steeds sterker het gevoel dat er iets niet klopt, en ze doet verwoede pogingen om haar geheugen weer terug te krijgen. Waarom zou iemand haar kwaad willen doen?
Ja, ik ben altijd zo blij als de covers van een serie matchen. Dit boek heeft net zoals Berouw een cover met bloemen in een apart sfeertje dat perfect bij het verhaal van de boeken past. En dan die kleur. Ja echt, ik ben fan van de covers.
Het tweede vertaalde boek van Emma Sköld, het vierde boek met Emma Sköld geschreven door Sofie Sarenbrandt. Maar dit boek is een compleet ander boek als het Berouw. Hier is het verhaal helemaal anders, het tempo is anders, de focus en details in verband met de personages.
Wat wel hetzelfde is, is de schrijfstijl van de auteur. Ook deze keer neemt ze je mee in een verhaal dat je moeiteloos uitleest. Dankzij de korte hoofdstukken blijft de spanning - ondanks dat die matig is -steeds aanwezig, de dreiging loert achter elke hoek en wie nu wat deed of niet deed, ook daar zet de auteur je regelmatig op een verkeer spoor.
‘Het lijkt alsof er iemand tegen haar praat, maar Emma verstaat niet wat er gezegd wordt. Ze hoort alleen lawaai en geruis in haar oren. Haar paniek neemt toe.’
Waar zit het verschil dan met vorig boek? Vorig boek had je de zus van Emma, Josefin die een vrij grote verhaallijn had, in dit boek komt ze ook aan bod maar lijkt ze toch meer op de achtergrond. Alsook wat Emma’s partner betreft bleef ik wat op mijn honger zitten na het einde van het vorige boek.
Dit verhaal gaat vooral over Emma die voelt dat er iets mis is, dat het ongeluk geen ongeluk was, die door de hulp van haar collega een soort van onderzoek gaat voeren vanuit haar ziekenhuisbed. Familieleden komen aan bod maar alles blijft oppervlakkig. De hoofdrollen zijn voor Emma en de ex-vriendin van Kristoffer, Hillevi.
Het is een ontspannend, spannend verhaal maar iets totaal anders dus deze keer. Echt tempo en schot in de zaak is er pas vanaf het tweede deel van het boek. Als je dus een boek verwacht zoals Berouw ga je bedrogen uitkomen. Het einde is dan weer wél even shockerend en onverwacht.
‘Hillevi is er. Ze opent de voordeur en drukt op het liftknopje. ... ... Zodra ze alleen is met haar gedachten, hebben die de neiging te ontsporen, en ze is bang dat ze weer somber worden en haar de diepte in trekken.’
Misschien ligt dit aan het feit dat het het vierde boek in de serie is van Emma Sköld maar voor mij pas het tweede. Ik kan best voorstellen dat na drie delen, dit deel heel verfrissend is omdat het even helemaal anders is en dan niet met momenten als een verwarrend boek overkomt.
Hoe dan ook, ik heb weer genoten van Sofie Sarenbrant haar schrijven en dit boek. Ontspannen door enkel spannende leesuren. Ik kijk dus absoluut uit naar de vertaling van het volgende boek in de serie van Emma Sköld en graag met even mooie cover, als dat even kan.
0 reacties:
Een reactie posten