Solveigs belofte | Corina Bomann

 Solviegs belofte | Vrouwen van het leeuwenhof 3 - Corina Bomann (Boekerij)

Het afsluitende deel van de razend populaire trilogie De vrouwen van de Leeuwenhof

Als jonge bruid leek Solveig een stralende toekomst tegemoet te gaan, maar een tragisch ongeval maakt een einde aan haar geluk. Verdrietig trekt zij zich terug op de Leeuwenhof, bij haar moeder en grootmoeder. Daar is ze hard nodig, want het eerbiedwaardige landgoed verkeert in slechte staat. Solveig heeft allerlei ideeën om het huis en het omringende landgoed te redden, maar welke zijn goed en haalbaar?

Als er een gast uit Amerika en een aantrekkelijke zakenman uit Stockholm op de Leeuwenhof arriveren, opent hun inbreng en kennis voor Solveig de deur naar de wijde wereld. Ze wil niets liever dan een nieuwe start maken, voor de Leeuwenhof en voor de liefde. Maar kan ze haar verdriet om haar verloren geluk achter zich laten?

Boekerij zorgde er ook deze keer voor dat de cover mooi matched met de andere delen en deze keer een zonnige kleur, heel gepast bij Solveigs belofte. Dat gaat je duidelijk worden in het boek. De drie delen hebben, met plezier,  hun plaatsje gekregen in mijn boekenkast.

Het zijn, alle drie de boeken, best dikke boeken maar de auteur zorgt er met haar schrijfstijl voor dat het makkelijk leest. Je hoeft niet na te denken als je deze boeken leest, het is vlot, geen moeilijke zinnen. Gewoon verstand op nul, lezen en genieten ondanks de portie drama en clichés.

‘Solveig Lejongård,’ begon hij, ‘jij bent de liefde van mijn leven. Sinds ik jou heb leren kennen, kan ik me een leven zonder jou niet meer voorstellen. Elke dag dat we niet samen zijn, doet me vreselijk pijn. Alsjeblieft, maak een einde aan mijn pijn en word mijn vrouw!’’

Het boek begint met de nodige portie drama, clichés worden naar je hoofd geslingerd maar weet je, dat is helemaal niet erg. De reeks kan dat wel hebben en zeker omdat het het laatste deel is, mag het wel een tikkeltje over the top worden. Het blijft heerlijk vertoeven op het leeuwenhof.

Solveig krijgt haar portie drama en verdriet voorgeschoteld en kruipt net zoals haar moeder Matilda en oma Agnetha recht en gaat zich met de kracht van leeuwenhof-vrouwen wijden aan wat van haar verwacht wordt. Natuurlijk niet zonder de nodige portie koppigheid die deze vrouwen zo typeert.

In dit laatste deel komen we nog enkele oude bekende tegen, gaan we terug naar het verre verleden, zien we hoe de toekomst er zal gaan uitzien voor de vrouwen en het leeuwenhof. Oude banden worden weer aangehaald, andere blijven gebroken en nieuwe banden worden gesmeed. Een ideaal laatste boek, zoals het hoort. 

‘Het geronk van de motor maakte me uiteindelijk slaperig. Ik nestelde me in de capuchon van mijn jas en deed mijn ogen dicht. Gedachten aan de bruiloft kwamen in me op. Wat voor jurk zou ik dragen? Een lange of een korte?’

Ik las de zeven zussen nog steeds niet - sorry - dus ik kan niet vergelijken maar als je op zoek bent naar een trilogie met de nodige drama, wat feelgood en romantiek dan zijn deze boeken echt ideaal. De uren ontspanning die deze boeken mij hebben opgeleverd zijn onschatbaar. Mijn favoriete deel blijft wel deel 1, Agnethas erfenis. 

Dit was het dan, het laatste deel van de trilogie Vrouwen van het leeuwenhof. Jammer, want ik heb deze boeken zo graag gelezen, deze vrouwen met veel plezier ontmoet en laat ze nu met het nodige respect achter. Ik zal het leeuwenhof en zijn ijzersterke vrouwen missen. 

• Auteur(s) : Corina Bomann
• Uitgeverij: Boekerij
• ISBN : 9789022587188
• Taal : Nederlands
• Uitvoering : Paperback
• Aantal pagina's : 544
• Verschijningsdatum : februari 2021

In de pers

• ‘Deel 1 van de trilogie De vrouwen van de Leeuwenhof staat als een huis. Over keuzes maken en je hart volgen. Een aanrader.’ Algemeen Dagblad
• 'Er is een nieuwe Lucinda Riley opgestaan, en ze heet Corina Bomann.' de Volkskrant
• ‘De verslavende nieuwe serie voor de  lezers van De zeven zussen.’ NCRV-gids
• ‘Houdt u van de boeken van Lucinda Riley en Santa Montefiore? Dan zult u Corina Bomann zeker waarderen.’ MAX Magazine