Echo - Thomas Olde Heuvelt (uitgeverij Luitingh sijthoff)

Echo - Thomas Olde Heuvelt (uitgeverij Luitingh-Sijthoff)

Echo van Thomas Olde Heuvelt, auteur van het wereldwijd succesvolle HEX, is een huiveringwekkende thriller over obsessie, bezetenheid en de onverwoestbare kracht van de natuur.

Nick Grevers en zijn klimmaatje Augustin worden aangetrokken door de Maudit, een afgelegen berg in de Zwitserse Alpen. Documentatie over de berg is schaars, het is er ongewoon stil, en als ze de vallei betreden bekruipt hen het onheilspellende gevoel dat ze niet alleen zijn.

Niet veel later is Augustin dood en ontwaakt Nick uit een coma. Hij is verminkt en heeft zijn gezicht in het verband. Een moeizame revalidatie wacht, maar algauw beseft Nick dat het niet alleen het trauma van het ongeluk is dat hem achtervolgt. Er is iets in hem gewekt…

Na zoveel gehoord te hebben en een instagram feed vol met enkel maar “echo”-foto’s, na tig wedstrijden mee te doen voor een gesigneerd exemplaar (no need to say dat ik echt nooit eens win, klein beetje zelfmedelijden check) ben ik na de zoveelste goede recensie ‘s avonds naar de boekenhandel gelopen. Ja gelopen want het was 10 minuten voor sluitingstijd. (Zo krijg je ook een ideetje hoe erg gehyped het boek is dat je hem plots MOET gaan halen) God zij dank is de man van de plaatselijke boekhandel mij goed gezind. (Misschien heeft het feit dat ik de helft van zijn maandelijkse omzet ben er iets mee te maken?)

“Thomas Olde Heuvelt overtreft zichzelf met Echo. Een verpletterend boek waar je vanaf de gruwelijk spannende openingsscène diep in verdwijnt.”

En dat had één van de zovele hints moeten zijn om niet even snel snel de proloog te lezen voor het slapengaan. Ik zweer dat ik de kleur uit mijn gezicht voelde wegtrekken. Nog nooit heb ik in mijn hoofd zo gedetailleerd en visueel iets kunnen voorstellen als die openingsscène. Slapeloze nacht check.

Na deze proloog is het tempo niet meer zo hoog en dat is echt ok kwestie van even te bekomen en in het verhaal te worden meegezogen. 

Ik merk dat veel lezers een ‘band’ of ‘klik’ maken met Sam maar dat heb ik nou net niet zo. Ik ben eerder wat gefrustreerd met hem en heb meermaals luidop willen zeggen “kom op man!”. Begrijp me niet verkeerd het is echt wel erg mooi om te lezen hoe graag hij Nick ziet en hoe hij steeds weer met zijn gedachten naar links en rechts wordt gesmeten en ook een extra punt voor zijn eerlijkheid. Persoonlijk voel ik die “klik” met Nick. Bij zijn hoofdstukken en beschrijvingen kon ik soms zelf mee die extra hartslag voelen, een koude rilling, de wanhoop, het donkere... ik ben dus meer een Nick fan. 

Ook de andere personages in het boek zijn zo goed geschreven qua persoonlijkheid, zelden met zo “weinig” info (voor de neven personages dan) zo veel geweten over ze. Top personages check.

De setting en dan vooral Zwitserland. Nostalgie ten top voor mij en even waande ik mij weer op vakantie met mijn zus en broer, ouders en grootouders en op een daguitstap door de bergen. De zalige uitputting wanneer de wandeling voorbij is, dat gezond moe zijn. Ik kon zelf de chalet ruiken bij wijze van spreken. 

Nu het verhaal zelf is misschien ietsje bizar maar dat stoort helemaal niet en al zeker niet door de manier waarop het geschreven is en hoe het in elkaar zit en ja ook hier klopt het gewoon allemaal. Wanneer het boek uit was moest ik het allemaal even laten bezinken en nadenken “wat vind ik hier nu van” maar dat is ook de kracht van dit boek. 

Ik geef hem ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️sterren, op elk boek is wel iets aan te ‘merken’ maar dit was gewoon oprecht een spannende, meeslepende lees, ontspannend zou ik hem nu niet echt noemen en dat is dan wel op een positieve manier bedoeld. 

Ook wil ik even kwijt dat de schrijver Thomas Olde Heuvelt qua persoonlijkheid een echte topper is. Hij is ook een ⭐️waard ;) 

(Ik vond eerst maar geen sokken om te matchen bij het boek - dus dacht ik laat me maar even een berg sokken maken (ik ben zo voldaan met mezelf nu 😂) Gelukkig had mijn zus (daar heb je ze weer) nog bergsokken liggen van mijn grootvader, held, maar ik wou hem toch delen met jullie. Mijn berg sokken- foto)