De nazi’s kenden me bij naam


 De nazi’s kenden me bij naam - Magda Hellinger, Maya Lee, David Brewster (Uitgeverij Mozaïek)


Het waargebeurde verhaal van een joodse vrouw die als blokoudste in Auschwitz voor afschuwelijke dilemma’s werd gesteld.


'De nazi’s kenden me bij naam' is het levensverhaal van Magda Hellinger, die als blokoudste werd aangesteld in Auschwitz-Birkenau en onmogelijke keuzes moest maken. Ze had de leiding over het beruchte Block 10, waar honderden vrouwen leden onder de medische experimenten die op hen werden uitgevoerd. Magda’s leven werd hiermee een balanceeract op het scherpst van de snede: met kleine daden van medemenselijkheid en moed redde ze talloze mensenlevens, maar liep daarbij voortdurend het risico om de verdenking van de SS op zich te laden en geëxecuteerd te worden. Door haar innerlijke kracht en instinct om te overleven lukte het haar om vriendschappen op te bouwen met de vrouwen die zich onder haar hoede bevonden en zelfs respect te krijgen van de nazi-officieren.


Dit verhaal is gebaseerd op Magda’s persoonlijke verhaal en aangevuld door het zorgvuldige onderzoek van haar dochter Maya Lee. Het is een indrukwekkende vertelling die een beeld schept van moed en veerkracht van de menselijke geest en is een inspiratie om te blijven geloven dat het goede zelfs in de meest vreselijke situaties kan standhouden.


Een periode in onze geschiedenis waar het van ongelooflijk groot belang is om er boeken en waargebeurde verhalen over te blijven schrijven, lezen en ontdekken. Er zijn zoveel aspecten waar we zo weinig over weten en dit boek brengt weer een ander deel naar de voorgrond. Namelijk die van blokoudste, hoe je dat moest zijn en hoe dat sporen nalaat die niemand zal zien, hoe je een evenwicht moet vinden tussen de Duitsers ‘gehoorzamen’ en zoveel mogelijk leven willen redden.


Magda toont zich al snel strijdvaardig in de beslissing dat ze deze gruwel dat Auschwitz-Birkenau heet, wil overleven en dat ze zoveel mogelijk mensen wil zien overleven. Maar het evenwicht is dun want soms zien ze haar niet als iemand die hun wil helpen. In gruwel lijkt een mensengeheugen selectief, wat meer dan begrijpelijk is, maar het zorgt er wel voor dat Magda jaren en jaren na de oorlog nog steeds geconfronteerd word met het feit dat ze blokoudste moest zijn en daarmee dan ook automatisch ‘even slecht als de ‘nazi’s’.


Elke persoon die Magda probeerde te redden, werd gered op manier dat de SS geen vermoedens kon krijgen. Ongelooflijk hoe deze vrouw vol moed blijft doorgaan, blijft zoeken naar kleine mogelijkheden om het lijden dragelijker te maken voor de vrouwen waar zij verantwoordelijk voor is. Haar leven hangt ook steeds aan een zeer fijn draadje want als de SS ook maar een vermoeden heeft dat ze anderen helpt, zal ze ter plekke neergeknald worden en dat zou dan een zachte dood zijn.


Magda toonde moed, tijdens en na de oorlog. Ze probeerde alles wat mogelijk was te doen om zoveel mogelijk levens te redden. Ook dit is dus weer een heel belangrijk boek dat een andere zijde toont, maar ook weer even gruwelijk en onmenselijk is als alle anderen. 


0 reacties:

Een reactie posten